Η κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο, με το αίτημα του προέδρου της Ουκρανίας να προσφωνεί τα Κοινοβούλια των δυτικών χωρών.
Τέτοιο αίτημα έχει δοθεί από τον πρέσβη της Ουκρανίας στη Κύπρο και στη πρόεδρο της δικής μας Βουλής, η οποία συναίνεσε για την προσφώνηση.
Είναι κατανοητό ότι η Ουκρανία αντιμετωπίζει τις επιπτώσεις στρατιωτικών επιχειρήσεων άλλης χώρας στο έδαφος της. Δεν έχει όμως το δικαίωμα να ζητεί από τρίτες χώρες να της αποστείλουν όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό γενικά, ή να επιβάλουν οικονομικές και άλλες κυρώσεις στη χώρα με την οποία βρίσκεται σε διένεξη.
Η Ουκρανία είχε στη διάθεση της, την άνεση 8 και πλέον ετών, για να τα βρεί με την πρώην σύμμαχο της. Αντί αυτού αναζήτησε τη στρατιωτική συμμαχία του βορειοατλαντικού συμφώνου, γνωρίζοντας ότι αυτή η ενέργεια αποτελούσε την κόκκινη γραμμή, που διαχώριζε την ειρήνη από τον πόλεμο στην περιοχή της.
Ως Κύπρος έχουμε τα δικά μας μεγάλα προβλήματα, αιτία της ημικατοχής. Καμία χώρα δεν μας στήριξε και καμία χώρα δεν επέβαλε κυρώσεις στη χώρα που κατέχει το 37% του εδάφους της πατρίδας μας.
Ας μας αφήσει λοιπόν ήσυχους ο κάθε Ζιελίνσκι και όπως έστρωσε ας κοιμηθεί.
Αρκετά προβλήματα έχουμε για να βάλουμε κι άλλα στο κεφάλι μας. Στο κάτω κάτω της γραφής ας τον υποστηρίξει η βορειοατλαντική συμμαχία στα πόδια της οποίας εναπόθεσε τις ελπίδες του, τη χώρα του και το πολιτικό του μέλλον.
Εμείς, ευαισθητοποιημένοι με το δράμα του ξεριζωμού, όντας και οι ίδιοι ξεριζωμένοι, στηρίζουμε με φάρμακα, τρόφιμα και είδη ένδυσης, ακόμη και με φιλοξενία στη χώρα μας, οποιονδήποτε ξεριζωμένο. Προς Θεού, όμως, δεν επιθυμούμε στρατιωτική εμπλοκή, αλλά ούτε και περισσότερη εμπλοκή γενικά.
Iωσήφ Μουτήρης
Διευθυντής Καρδιολογικης Κλινικής ΓΝΠ
