Όλα κρέμονται από μια κλωστή. Όσο πάει γίνεται πιο σίγουρο ότι αυτή είναι η έκφραση που μας χαρακτηρίζει. Η Κύπρος κρέμεται από μια κλωστή.
Όπως ίσχυε πάντα για την οικονομία, η οποία κρεμόταν μόνο από τον τουρισμό κι όποτε υπήρχε μια «φασαρία» γύρω μας -ένας πόλεμος στη γειτονιά, μια κρίση στις χώρες προέλευσης- τρέχαμε να επιβιώσουμε. Το βλέπουμε τώρα και με τους μετανάστες. Από τότε που ανέλαβε αυτή η κυβέρνηση όλο κι ακούγαμε πανηγυρισμούς για τη μείωση των ροών και την αύξηση των επιστροφών. Ξαφνικά ήρθαν συγκυρίες έξω από μας, καλοκαίριασε κιόλας, και μέσα σε μια βδομάδα ήρθαν εδώ τα πάνω κάτω.
Ξεχειλίσαμε (δεχόμαστε επίθεση από σαπιοκάραβα, έλεγε ο υπ. Εσωτερικών) κι άρχισαν όλοι να φωνάζουν για το άλυτο πρόβλημα και για τον κίνδυνο να γίνουμε οι Ελληνοκύπριοι μειονότητα στη χώρα μας. Στην περίοδο της νηνεμίας δεν φροντίσαμε την άμυνά μας, νομίζαμε ίσως πως λύθηκε το πρόβλημα, και τώρα που δεχόμαστε επίθεση τρέχουμε στον Λίβανο και στην ΕΕ να ανακόψουν την επίθεση.
Σε όλα, όμως, ίδια νοοτροπία. Της κλωστής. Αν κοπεί εκόπηκεν! Όπως η περιπέτεια με το τερματικό στο βασιλικό για την εισαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου για ηλεκτροπαραγωγή. Έδωσαν τη δουλειά των €500 εκατομμυρίων σε μια κοινοπραξία κινεζικών, ελληνικών και νορβηγικών συμφερόντων, τα συμβόλαια υπογράφτηκαν το 2019, το έργο έπρεπε να παραδοθεί το Σεπτέμβρη του 2022 αλλά ακόμα δεν βρίσκεται ούτε στα μισά. Απανωτές καθυστερήσεις και απανωτές αυξήσεις στο κόστος, που πληρώνουν οι πολίτες, διότι δεν βρέθηκε ένας στην κυβέρνηση να εφαρμόσει το συμβόλαιο και να αρχίσει να βάζει πρόστιμα για τις καθυστερήσεις. Κόπηκε η κλωστή και τρέχουν να την δέσουν.
Τα ίδια και στο λιμάνι και στη μαρίνα της Λάρνακας. Δουλειά, €1,2 δισεκατομμυρίων, η μεγαλύτερη επένδυση που έγινε ποτέ, λένε. Δυο χρόνια τώρα η εταιρεία που ανέλαβε ακόμα δεν ξεκίνησε τα έργα, αλλά διαχειρίζεται το λιμάνι και τη μαρίνα, εισπράττει εκατομμύρια αντί να επενδύει, και τώρα ξαφνικά μας λένε ότι υπάρχει μια διαφορά με την κυβέρνηση και πρέπει να διαπραγματευτούν ξανά. Αλλά, όταν διαμαρτύρονταν οι ιδιοκτήτες σκαφών διότι το μόνο που έβλεπαν εκεί ήταν ότι τους έβαζαν αυξήσεις ελλιμενισμού, τη μία μετά την άλλη, ο Αλέξης Βαφεάδης τους έλεγε να πάνε σε άλλες μαρίνες αν δεν τους συμφέρει. Οι περισσότεροι ξένοι υπάκουσαν και πήγαν αλλού. Πού; Στα κατεχόμενα! Τι τους νοιάζει τους φωστήρες μας, όμως;
Έτσι τα είδε και ο μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου και ξεκίνησε να κτίζει μοναστήρι σε προστατευόμενη περιοχή. Αυθαίρετα. Σου λέει, εδώ η αυθαιρεσία είναι επιστήμη, κοτζάμ μητρόπολη να παριστάνει την αγία; Κτίζει εδώ και καιρό, έφτασε στις στέγες, κι αν δεν τον κάρφωναν κάποιοι ευσυνείδητοι στον Φιλελεύθερο, τα περισσότερα κτίσματα θα ήταν τελειωμένα. Μπορεί να ξεκινούσαν και τα θαύματα και οι εισφορές.
Τώρα, λέει, αν χάσω στα δικαστήρια θα τα κατεδαφίσω. Μα, το θέμα ήταν να μην κτίσεις παράνομα, δέσποτα. Εκτός, φυσικά, κι αν τα συμφώνησε και ο θρονικός επίτροπος, δήμαρχος Αγίας Νάπας, που έχει την ευθύνη! Ο οποίος θα έπρεπε να σταματήσει τις εργασίες όταν ξεκινούσαν. Ποιος θα δώσει εξηγήσεις; Εδώ μπαίνουν με τις μπουλντόζες στις παραλίες και φέρνουν τη θάλασσα έξω από τις επαύλεις και δεν δίνουν εξηγήσεις και θα δώσουν για το μοναστήρι; Αμαρτία.
Άκου προστατευόμενη περιοχή Νατούρα κι απαγορεύονται τα κτίσματα! Τις επαύλεις πάνω από τις θαλασσινές σπηλιές της προστατευόμενης φώκιας στην Πέγεια, που κτίστηκαν με την υπογραφή ενός υπουργού Εσωτερικών, τις κατεδάφισαν και θα κατεδαφίσουν το μοναστήρι;
Κι όταν ανακοινώνει ο Δήμος Λευκωσίας και το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας ότι θα τοποθετήσουν 150.000 έξυπνους υδρομετρητές νερού, δεν μπορεί παρά να θυμηθείς την περιπέτεια της ΑΗΚ, που προσπαθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια να τοποθετήσει 400.000 έξυπνους μετρητές κι όλο πάει να ξεκινήσει κι όλο κόβεται η κλωστή…
AΡΙΣΤΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
