Η ρίψη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, στις 6 και 9 Αυγούστου του 1945, χαράκτηκε στην ιστορία της ανθρωπότητας ως ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα που διέπραξε ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Άλλωστε, η καταστροφή των δύο ιαπωνικών πόλεων δεν εξυπηρετούσε καμιά ανάγκη των πολεμικών επιχειρήσεων, παρά μόνο συνιστούσε επίδειξη ισχύος των ΗΠΑ προς τον μεταπολεμικό κόσμο. Υπενθυμίζεται ακόμα ότι για το θάνατο δεκάδων χιλιάδων ζωών και την καταστροφή της υγείας εκατομμυρίων ανθρώπων από τις αμερικάνικες βόμβες, κανένας ένοχος δεν έχει δικαστεί και καμιά κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει απολογηθεί μέχρι σήμερα.
Η επέτειος υπενθυμίζει ότι φονική ισχύς των πυρηνικών όπλων μπορεί να καταστρέψει τον ανθρώπινο πολιτισμό, ακόμα και την ύπαρξη της ανθρώπινης ζωής στον πλανήτη, μέσα σε μερικές ώρες. Εντούτοις, μέχρι και σήμερα τα πυρηνικά κράτη του πλανήτη -αναγνωρισμένα και μη- δεν έχουν προσχωρήσει στη Συνθήκη του ΟΗΕ για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων του ΟΗΕ. Μάλιστα, ο δράστης του πυρηνικού εγκλήματος του 1945, οι ΗΠΑ, δεν έχουν υιοθετήσει ποτέ την πολιτική του “no first use”, με την οποία ένα πυρηνικό κράτος δεσμεύεται ότι δεν θα χρησιμοποιήσει πρώτο πυρηνικά όπλα. Αντίθετα, η σημερινή αμερικανική κυβέρνηση συνεχίζει το πρόγραμμα αναβάθμισης του πυρηνικού οπλοστασίου των ΗΠΑ, που είχε ξεκινήσει επί Τραμπ.
Η μνήμη και η τιμή των θυμάτων του πυρηνικού ολοκαυτώματος απαιτεί να συνεχιστεί ο αγώνας για την οριστική και ολοσχερή εξάλειψη των πυρηνικών όπλων από το πρόσωπο του πλανήτη. Αυτό αποτελεί χρέος προς το μέλλον της ανθρωπότητας, την ειρήνη, το περιβάλλον και τον ανθρώπινο πολιτισμό.
