Κάτι πάει λάθος με την ξενοδοχειακή βιομηχανία και την μη εξεύρεση ανθρώπινου δυναμικού
Είναι το λιγότερο προκλητικό και λυπηρό ταυτόχρονα να ακούμε παράγοντες του τουρισμού της ξενοδοχειακής βιομηχανίας και των κέντρων αναψυχής να λένε ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα εξεύρεσης ανθρώπινου δυναμικού την στιγμή που έχουμε 60-70 χιλιάδες άνεργους κι άλλους τόσους νέους που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό για ένα καλύτερο μέλλον .
Μας ξενίζουν και μας δημιουργούν ερωτηματικά οι δηλώσεις των παραγόντων για ανεπιτυχείς προσπάθειες εξεύρεσης προσωπικού και δή Κυπρίων για να εργοδοτηθούν στις μονάδες τους καθώς δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον.
Γιατί άραγε δεν υπάρχει ενδιαφέρον; Που αποδίδουν οι ίδιοι αυτή την αδιαφορία των πολιτών να εργαστούν στον κλάδο αυτό;
Έναν κλάδο γνωστό στους Κύπριους πολίτες καθως μεγάλωσαν με τον τουρισμό στο Νησί. Σε ένα κλάδο που εργάστηκαν χρόνια. Τι έγινε ξαφνικά κι όλοι αυτοί χάθηκαν; Γιατί δεν επιδεικνύουν πλέον ενδιαφέρον να εργαστούν και προτιμούν την ανεργία;
Τι έχει αλλάξει;
Όχι πάντως ο τουρισμός!
Οι ίδιοι οι πολίτες/εργαζόμενοι απαντούν. Άλλαξαν τα ωράρια και οι μισθοί. Άλλαξαν οι συνθήκες εργασίας καθώς ξαφνικά υπάρχουν πολλές επιλογές για τους εργοδότες οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την οικονομική κρίση «πετσόκοψαν» τους μισθούς και τα ωφελήματα των υπαλλήλων κι αύξησαν ταυτόχρονα τα ωράρια με αποτέλεσμα στο τέλος της ημέρας οι εργαζόμενοι όχι μόνο να γίνονται «λιώμα» στην κούραση αλλά να αδυνατούν να αγοράσουν και τα αναγκαία για την οικογένεια τους.
Τα 8ωρα έχουν εξαφανιστεί και την θέση τους πήραν τα 12ωρα και οι μισθοί των 1000 -1200 λιρών αντικαταστάθηκαν με τα 500 και 700 ευρώ ενώ τα δύο ρεπό της εβδομάδας είναι πλέον ανάμνηση.
Κάποιοι θα πουν μα όλοι οι εργοδότες το ίδιο έκαναν.
Κάποιοι όμως είχαν δικαιολογητικά σοβαρά για τις επιχειρήσεις τους που ήταν στο αναπνευστήρα και οι υπαλλήλοι αντιλαμβάνονταν την δυσκολία και έκαναν υπομονή, κάτι όμως που δεν συνέβαινε με την ξενοδοχειακή βιομηχανία η οποία έχει απογειωθεί. Ο τουρισμός αυξήθηκε κατακόρυφα ενώ τίνει να καλυφθεί και το κενό των χειμερινών μηνών.
Και ενώ ο τουρισμός στην Κύπρο «πετούσε» την ίδια ώρα οι μισθοί και τα ωράρια έμειναν στάσιμα. Μισθοί πείνας και ωράρια εξαντλητικά που ανάγκασε τους εργαζομένους να ψάξουν για άλλες εργασίες και τους νέους να οδηγηθούν στο εξωτερικό προς ένα καλύτερο μέλλον.
Οι εργοδότες δεν μελέτησαν επαρκώς τα δεδομένα της ποιότητας αλλά αρκέστηκαν να καλύψουν τα κενά με φθηνό προσωπικό από ευρωπαικές χώρες το αποτέλεσμα του οποίου φάνηκε λίγο αργότερα και το παραδέχονται όλοι.
Τώρα εισηγούνται όπως τους επιτραπεί να φέρνουν φοιτητές από τρίτες χώρες που είναι εκτός του ξενοδοχειακού κλάδου για να εργάζονται τα καλοκαίρια για να περιοριστεί με τον τρόπο αυτό το πρόβλημα της απασχόλησης λένε. Σίγουρα αυτό δεν είναι λύση και το πρόβλημα θα μεγαλώσει πλήγοντας την ίδια την ποιότητα που θέλουμε να προσφέρουμε αλλά και την οικονομία του τόπου γενικότερα.
Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις. Ξενοδοχεία και κέντρα αναψυχής που έχουν ωράρια, μισθούς και συμβάσεις όπως προνοεί ο νόμος εντούτοις είναι μετρημένα. Εξού και το παράδοξο να έχουμε πέραν των 3 εκατομυρίων τον χρόνο τουρίστες στο Νησί και στον κλάδο μόνο το 30-40% των υπαλλήλων να είναι Κύπριοι.
