Η υπογεννητικότητα είναι αποτέλεσμα οικονομικών δυσκολιών και φόβου για την κοινωνική ανέλιξη και εξέλιξη του ανθρώπου. Δεν πρέπει να αγνοούμε ότι στις κοινωνικές γενικά δυσκολίες εντάσσονται και τα απατηλά θέλγητρα των υλικών αγαθών.
Μπορεί κανείς εύκολα να αντιληφθεί το πρόβλημα της υπογεννητικότητας στην Κύπρο μέσω των διαφόρων στατιστικών που δείχνουν μεταξύ άλλων ένα χάσμα μεταξύ του ποσοστού των παιδιών κάτω των 15 χρονών και το ποσοστό των ηλικιωμένων.Τα άτομα κάτω των 15 χρονών ανέρχονται στο 16,1 % και τα άτομα άνω των 65 σε 22,3% σε σύγκριση με 11,3% το 2000. Δηλαδή, καταγράφεται μια σταδιακή αύξηση του ποσοστού των ηλικιωμένων και μείωση του ποσοστού των παιδιών.
Οι αλλαγές των κοινωνικών και οικονομικών καταστάσεων στο τόπο μας είναι ένας από τους σοβαρότερους λόγους μείωση της γεννητικότητας.Οι λόγοι όμως πολλαπλοί.
Η οικονομική κατάσταση την οποία τα νεαρά ζευγάρια έχουν να αντιμετωπίσουν δεν τους επιτρέπει να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια ή αναγκάζονται δυστυχώς να μένουν με ένα και μόνο παιδί. Η λέξη «πολύτεκνος» για τα νεαρά ζευγάρια ούτε στο λεξικό του Μπαμπινιώτη δεν υπάρχει πλέον!
Είναι δύσκολο για κάθε νεαρό ζευγάρι να έρθει αντιμέτωπο με τις σημερινές δυσκολίες χωρίς κρατική βοήθεια. Το κόστος κύησης και ανατροφής ,η απουσία δημοσίου χώρου και σχετικής κρατικής μέριμνας για παιδιά, το ενίοτε προβληματικό καθεστώς των αδειών μητρότητας και πατρότητας και ανατροφής στον ιδιωτικό τομέα και ένα πλήθος άλλων παραγόντων οδηγεί τη νέα κυπριακή οικογένεια στην επιλογή της μη τεκνοποιίας. Επιλογή συνήθως ριζικά αντίθετη με τις επιθυμίες της.
Η ευθύνη για τεκνογονία δεν ανήκει αποκλειστικά στους γονείς αλλά μετατίθεται και στο κράτος. Χρειάζεται έμπρακτη βοήθεια και αυτή μπορεί να προσφερθεί σε πολλούς τομείς γι’αυτό και το κράτος καλείται να βρει τρόπους βοήθειας. Το κράτος έχει ευθύνη, καθήκον και υποχρέωση να βοηθήσει την τεκνογονία.
Η βοήθεια η οποία θα προσφερθεί στους πολύτεκνους και όχι μόνο είναι η άμεση συνέπεια για καταπολέμηση της υπογεννητικότητας.
Ένας πληθυσμός με μεγάλο ποσοστό ηλικιωμένων κατατάσσεται στα Γηρασμένα- Έθνη-κράτη με τεράστιες οικονομικές, κοινωνικές και εθνικές συνέπειες. Είναι εθνικό και ηθικό χρέος του κράτους να βρει τον μοχλό λύσης του προβλήματος της υπογεννητικότητας. Με ευχές και εύσχημους λόγους δεν λύνεται το πρόβλημα. Χρειάζονται έργα. Το κράτος έχει και την δύναμη και τα μέσα να βοηθήσει για την λύση του.
Χριστοφή Χριστα Παναγιώτου
Υποψήφια Βουλευτής Πάφου
Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών
