Ακούμε κατά καιρούς, τα τελευταία 30 χρόνια τουλάχιστον, τους υπουργούς Υγείας, να μιλάνε για “ιατρικό τουρισμό”.
Αυτό με την ευκαιρία των εγκαινίων ιατρικών κέντρων ή νοσηλευτηρίων, δημόσιων και ιδιωτικών.
Το ακούσαμε και χθες στη διάρκεια την εγκαινίων κέντρου ιατρικής απεικόνισης (ιδιωτικού) στην Πάφο.
Κατά την άποψη μου αυτό είναι κάπως εξωπραγματικό για την Κύπρο.
Το ΓεΣΥ άνοιξε μεν τις πόρτες για τη δημιουργία νέων ιδιωτικών ιατρικών μονάδων, λόγω της οικονομικής αποζημίωσης που προσφέρει, αλλά δεν νομίζω να είμαστε σε θέση να ελκύσουμε από το εξωτερικό ασθενείς, όπως κάνουν προηγμένες χώρες, για συγκεκριμένες ιατρικές πράξεις.
Αντίθετα, ασθενείς μας, μεταβαίνουν στο εξωτερικό είτε μέσω ασφαλειών υγείας είτε μέσω επιδότησης από το Υπουργείο η τον ΟΑΥ για ιατρικές θεραπείες που είναι απρόσιτες ακόμη στην Κύπρο.
Αναφέρω ως παράδειγμα, στην Καρδιολογία, τις συσκευές υποβοήθησης της καρδίας (LVAD) και τις μεταμοσχεύσεις καρδιάς, που δεν πραγματοποιούνται σε μας, παρά τα 5 καρδιοχειρουργικά κέντρα, που η χώρα διαθέτει, για τα οποία επιδοτούνται οι ασθενείς για κέντρα εξωτερικού, με σημαντική επιβάρυνση για το κράτος, το σύστημα υγείας και την οικογένεια του ασθενή.
ΙΩΣΗΦ ΜΟΥΤΗΡΗΣ
ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ
