Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΧΡΗΜΑ

Αφορμή για το άρθρο αυτό αποτελεί η όλο και εντονότερη πίεση που ασκείται τον τελευταίο καιρό από τράπεζες, εταιρείες, Δήμους, Κοινότητες και άλλους οργανισμούς έτσι ώστε οι συναλλαγές να γίνονται με ηλεκτρονικά μέσα και όχι με τον παλιό καλό τρόπο. Τα μετρητά. Απώτερος σκοπός, κάποια στιγμή να καταργηθούν τα μετρητά και όλες οι συναλλαγές να γίνονται ηλεκτρονικά.
Αλλά πριν δούμε γιατί φτάσαμε στο σήμερα, ας δούμε το απλό, το ουσιαστικό. Αλήθεια, τι είναι ¨χρήμα¨; Πως το αντιλαμβανόμαστε και τι είναι στην πράξη;
Χρήμα δεν είναι τίποτε άλλο από αξία που δίνεται σε κάτι, και το κάτι αυτό, ο κάτοχος του μπορεί ανάλογα με τη θέληση του να το μετατρέψει σε κάτι άλλο.
Είναι με λίγα λόγια πλούτος ο οποίος ο οποίος έχει κάποια αξία και η αξία αυτή μεταφέρεται σε κάτι άλλο το οποίο ο κάτοχος του μπορεί να το ανταλλάξει με κάτι άλλο. Με απλά λόγια είναι ο κόπος της εργασίας, ο οποίος μετατρέπεται σε μετρητά και με τα μετρητά μπορούμε να αγοράσουμε να φάμε.
Από που προέρχεται ο πλούτος; Από την πώληση π.χ. 1 οικοπέδου ή 1 αυτοκινήτου. Η κύρια πηγή όμως παραγωγής του πλούτου είναι η αμοιβή για την εργασία του ατόμου. Εάν π.χ. κάποιος εργάζεται με μηνιαίο εισόδημα π.χ € 5000,00 το μήνα σημαίνει ότι ο κόπος της εργασίας του ο οποίος είναι € 5000,00 περιέρχεται στην κατοχή του και με αυτά τα χρήματα μπορεί να αποκτήσει κάτι που θέλει. Π.χ. να αγοράσει κρέας, ψάρι ή ψωμί. Ή ακόμη καλύτερα, εάν αποταμιεύσει τα χρήματα αυτά να μπορεί σε κάποια στιγμή να αγοράσει 1 αυτοκίνητο αξίας π.χ. € 20000,00 ή ακόμα καλύτερα 1 σπίτι αξίας € 300000,00.
Η αυτονομία του ατόμου να κάνει τα πιο πάνω προϋποθέτει κάτι. Την άσκηση ουσιαστικού ελέγχου επί του πλούτου του. Να έχει δηλαδή στον έλεγχο και την κατοχή του την αξία των εργατοωρών για να μπορεί το άτομο να αξιοποιήσει την αξία όπως αυτό θέλει.
Και κάπως έτσι, φτάσαμε στα μετρητά. Τι είναι τα μετρητά: Είναι χαρτονομίσματα και κέρματα (μηδενικής αξίας ως ύλης) στα οποία ο κάτοχος τους πιστεύει ότι έχει αποθηκεύσει τις εργατοώρες και τον πλούτο που έχει δημιουργήσει για να τα χρησιμοποιήσει όπως ο ίδιος θέλει.
Τι σημαίνει αυτό: Ότι μέσα από τη χρήση των μετρητών τα οποία κάτοχος τους μπορεί να μεταφέρει όπου θέλει, μπορεί να αποκτήσει αγαθά και προϊόντα χωρίς να είναι υποχρεωμένος να δώσει εξήγηση σε κανένα.
Εδώ είναι που εδράζεται και η αυτονομία του ατόμου. Ότι μέσα από τη χρήση των μετρητών μπορεί να αποκτήσει ότι επιθυμεί χωρίς κάποιος άλλος να μπορεί να επέμβει επί αυτού, πόσο μάλλον να γνωρίζει τις προσωπικές επιθυμίες ή απολαύσεις του καθενός από εμάς.
Που πάει να πει, ότι ο κάτοχος μετρητών μπορεί να τα χρησιμοποιεί και για σκοπούς που ο γείτονας του ή ο μέσος πολίτης μπορεί να μην θεωρεί αποδεκτούς. Π.χ. Μπορεί να κάποιος να αρέσκεται στα ταξίδια, τα ακριβά εστιατόρια ή τα ακριβά αυτοκίνητα. Ή ακόμη μπορεί να αρέσκεται να χρησιμοποιεί τα χρήματα του για την αγορά ακριβών πούρων ή να αγοράζει πίνακες διάσημων ζωγράφων. Μπορεί ακόμη να χρησιμοποιεί τα χρήματα αυτά και για άλλους σκοπούς οι οποίοι μπορεί να μην είναι αποδεκτοί από την κοινωνία. Π.χ. Να του αρέσει να επισκέπτεται το καζίνο, ή να χρησιμοποιεί μέρος τους για την προσωπική του ευχαρίστηση π.χ. σεξουαλικές υπηρεσίες.
Όλα τα πιο πάνω ορίζουν και την αυτονομία του ατόμου, να ενεργήσει όπως το ίδιο επιθυμεί χωρίς να υπάγεται στον οποιοδήποτε έλεγχο.
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Στο 2023. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι γίνεται 1 τιτάνια προσπάθεια να περιοριστεί η χρήση μετρητών και οι συναλλαγές να γίνονται πλέον ηλεκτρονικά με απώτερο σκοπό κάποια στιγμή την κατάργηση των μετρητών.
Σε περίπτωση που γίνει αυτό, οι εργατοώρες του υπαλλήλου οι οποίες αξίζουν π.χ. € 5000,00 το μήνα δεν θα μπορούν να μετατραπούν σε ύλη έτσι ώστε το άτομο να μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτές τις € 5000,00 όπως το ίδιο επιθυμεί.
Η χρήση των € 5000,00 θα εξαρτάται από το χειριστή 1 ηλεκτρονικού υπολογιστή, πίσω από 1 οθόνη κάποιες δεκάδες χιλιόμετρα μακριά. Και δεν είναι μόνο αυτό. Αλήθεια, ποιος ελέγχει τις συναλλαγές του ατόμου, αφού το ίδιο δεν ασκεί έλεγχο επί του πλούτου του; Και τι γίνεται στην περίπτωση που αυτός που βρίσκεται πίσω από 1 οθόνη αποφασίσει να αλλάξει τον αριθμό και από € 5000,00 το κάνει π.χ. € 2500,00; Ή ακόμα καλύτερα τις € 5000,00 τις κάνει € 10000,00; Μήπως αμοιβή του μισθωτού άλλαξε: Όχι βέβαια. Ε πως τότε η αγοραστική του δύναμη θα μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί ανάλογα με τις επιθυμίες κάποιου άγνωστου πίσω από 1 οθόνη;
Και εδώ είναι η ουσία του προβλήματος. Με την εξάλειψη των μετρητών το άτομο χάνει τον έλεγχο της περιουσίας και των κόπων του. Η δε διαβίωση του εξαρτάται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ από το χειριστή 1 υπολογιστή κάποιες δεκάδες χιλιόμετρα μακριά.
Για φανταστείτε π.χ. 1 βράδυ όταν 1 πατέρας ερχόμενος από τη δουλειά σταματήσει για να αγοράσει γάλα, κρέας και ψωμί για τα παιδιά του. Τι γίνεται στην περίπτωση που για τον οποιονδήποτε λόγο δεν έχει πρόσβαση στο ηλεκτρονικό του χρήμα; Δεν θα μπορεί να αγοράσει τίποτε με αποτέλεσμα ακόμα και η βιολογική ύπαρξη του ίδιου και της οικογένειας του να τίθεται σε κίνδυνο.
Βεβαίως, το σενάριο αυτό κάθε άλλο από φανταστικό είναι, ειδικά σε εμάς στην Κύπρο.
Ποιος ξεχνά τι έγινε στις 16-03-2013. Επιγραμματικά και μόνο για σκοπούς υπενθύμισης, στις 14:00 της 16-03-2013 ημέρα Παρασκευή, εντελώς ξαφνικά και απροειδοποίητα οι Αυτόματες Ταμειακές Μηχανές (ΑΤΜ) σταμάτησαν να δίνουν πλέον μετρητά κατόπιν απόφασης;;; της Κυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη. Προσωπικά δε γνωρίζω ποιος έδωσε την εντολή, πλην όμως αυτό το οποίο ακολούθησε ήταν ότι όσοι δεν είχαν στις τσέπες τους μετρητά, αντιμετώπιζαν πρόβλημα ουσιαστικής επιβίωσης αφού δεν είχαν χρήματα ούτε καύσιμα για να βάλουν στο αυτοκίνητο τους αλλά ούτε και χρήματα για να αγοράσουν τροφή για τη διαβίωση τους.
Και όλα αυτά, με το πάτημα 1 κουμπιού. Και να σκεφτεί κανείς ότι 11 χρόνια πριν ο όγκος των συναλλαγών σε ηλεκτρονική μορφή ήταν πολύ μικρότερος από σήμερα.
Οπόταν, ωραία είναι η ευκολία της πληρωμής με κάρτα, αλλά σταδιακά και με την πάροδο του χρόνου, όπου σιγά – σιγά επιβάλλεται η κατάργηση των μετρητών, ο πολίτης χάνει τα οποιαδήποτε δικαιώματα του να αποφασίζει για τον εαυτό του.
Και εάν νομίζει κάποιος ότι ζήτημα τελειώνει εδώ, πλανάται. Για σκεφτείτε. Μέσα από τις ηλεκτρονικές συναλλαγές και το μπόνους βαθμών που προωθούν οι διάφορες επιχειρήσεις, με το πάτημα 1 κουμπιού θα μπορεί κάποιος ή το κράτος, να γνωρίζει πόσο κρέας, πόσο ψάρι ή πόσο ψωμί κατανάλωσε ο κάθε πολίτης. Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Θα μπορεί να γνωρίζει π.χ. πόσο αλκοόλ κατανάλωσε ο πολίτης, πόσες φορές και πόσα χρήματα έπαιξε στο καζίνο ή ακόμα ακόμα και πόσες φορές συνευρέθηκε σεξουαλικά και πότε.
Και αν θέλετε το πάμε και παρακάτω. Με όλες αυτές τις πληροφορίες θεωρώ ότι κάποια στιγμή θα μπορούν οι αρχές να προβλέψουν με κάποια σχετική βεβαιότητα, και πότε θα αρρωστήσουμε και από τι αρρωστήσουμε. Τόσο απλά.
Βεβαίως για να είμαστε δίκαιοι, κανένας οργανισμός δεν ισχυρίζεται ότι οι συναλλαγές με μετρητά έχουν καταργηθεί … ακόμα … Πλην όμως, προβάλλουν πλέον τέτοια προσκόμματα και δυσκολίες (π.χ. μείωση των ταμείων των τραπεζών, μείωση των υποκαταστημάτων) που μπρος του φάσματος της ταλαιπωρίας, ο πολίτης αναγκάζεται να υποχωρήσει, παραδίδοντας δικαιώματα.
Είναι αυτά τα δικαιώματα για τα οποία χρειάστηκαν χιλιάδες χρόνια να κατακτηθούν για τα οποία θα χρειαστεί να ξαναπαλέψει.
Και προσωπικά θα καλέσω όλους και όλες που είχατε την υπομονή να διαβάσατε το άρθρο αυτό, να τερματίσετε τις ηλεκτρονικές συναλλαγές εκεί και όπου μπορείτε. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε ως πολίτες την αυτονομία και την ανεξαρτησία μας.
Σε αντίθετη περίπτωση, η ίδια η βιολογική ύπαρξη εμάς και των παιδιών μας, θα εξαρτάται από το πάτημα 1 κουμπιού κάποιου άγνωστου μας κάποιες δεκάδες χιλιόμετρα μακριά, μόνο και μόνο γιατί μπορεί να διαφωνεί με 1 ανάρτηση μας στο διαδίκτυο. Τόσο απλά!!!
Σ. Ζαννούπας
20-12-2023