Ποιοι έφτιαξαν αυτά που μοιάζουν με «Γιγαντιαία Σκαλοπάτια;» Ας τα πάρουμε όλα από την αρχή. Το Ollantaytambo είναι μια πόλη και ταυτόχρονα μια αρχαιολογική περιοχή των Ίνκας στο νότιο Περού, περίπου 72 χιλιόμετρα από το δρόμο, βορειοδυτικά της πόλης Κούσκο. Βρίσκεται σε υψόμετρο 2.792μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Την εποχή της ισπανικής κατάκτησης του Περού, χρησίμευσε ως προπύργιο για τον Manco Inca Yupanqui, ηγέτη της αντίστασης των Ίνκας. Σήμερα, βρίσκεται σε αυτό που ονομάζεται Ιερή Κοιλάδα των Ίνκας και αποτελεί ένα σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο λόγω των ερειπίων των Ίνκας. Εκεί, συναντούμε μερικές από τα πιο παράδοξες «γεωγλυφικές κατασκευές» λαξεμένες ως τη μέση των λόφων ή ακόμα και ως επάνω.
Στις φωτογραφίες από drones, με τα σπίτια σχεδόν παντού απλωμένα στην κοιλάδα, οι δομές είναι ακόμα πιο εντυπωσιακές, καθώς φαίνονται σαν γιγαντιαία σκαλοπάτια, ευθύγραμμα, άλλα καμπυλωτά, άλλα κυκλικά, άλλα σε συνδυασμούς. Μοιάζουν να ξεκινούν από την κοιλάδα, να «σκαρφαλώνουν» στο βουνό και ξαφνικά να σταματούν. Σχεδόν αμέσως αναρωτιέσαι: Ποιοι και για ποιο λόγο έφτιαξαν αυτά τα γιγαντιαία σκαλοπάτια; Ποιος ήταν ο σκοπός τους; Σε τι εξυπηρετούσαν;
Η απάντηση έρχεται σχεδόν αυτόματα μέσα στο μυαλό, πριν καν προλάβει να διατυπωθεί ολόκληρη η ερώτηση: Ένας γίγαντας, πολύ ψηλότερος από τα σπίτια, περπατά με ευκολία στους δρόμους ανάμεσα στα σπίτια και βγαίνοντας από την κοιλάδα ανεβαίνει ένα-ένα τα σκαλιά για να φτάσει στις κορυφές των λόφων και να περάσει πίσω από αυτές.
Ποιοί ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΑΥΤΑ τα ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ;
Ωραία η φαντασία, αλλά ως συνήθως η πραγματικότητα είναι πολύ πεζή και σπάνια την συναντά. Γι’ αυτό και πολλοί άνθρωποι την λατρεύουν και την χρησιμοποιούν ακόμα και όταν δεν το καταλαβαίνουν. Η πραγματικότητα είναι πολύ βαρετή – αν την πάρουμε πολύ σοβαρά. Αλλά αν έχεις φαντασία μπορείς να την αξιοποιήσεις και τουριστικά. Στο θέμα μας τώρα:
Τι είναι τα «Γιγαντιαία Σκαλοπάτια» στο Ollantaytambo
Εύκολα μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τις δομές στο Ollantaytambo ως βαθμίδες, δηλαδή σκαλοπάτια και εύλογα μπορούμε να αναρωτηθούμε ποιοι ήταν αυτοί που τις έφτιαξαν, για ποιο λόγο μπήκαν στην διαδικασία να «κόψουν» βράχους, να λαξέψουν ολόκληρες πλαγιές και να «χτίσουν» αυτά που βλέπουμε. Και ακόμα, πόσο μεγαλόσωμοι ήταν αυτοί που τα έκαναν όλα αυτά. Αλλά δεν είναι έτσι.
Οι κοιλάδες των ποταμών Urubamba και Patakancha κατά μήκος του Ollantaytambo καλύπτονται από ένα εκτεταμένο σύνολο γεωργικών αναβαθμίδων που ξεκινούν από τον πυθμένα των κοιλάδων και ανεβαίνουν στους γύρω λόφους. Αυτή η τεχνική επέτρεπε τη γεωργία σε, κατά τα άλλα, έδαφος που πήγαινε χαμένο, ανεκμετάλλευτο. Επιπλέον, με τον τρόπο αυτό οι Ίνκας κατάφεραν να επωφεληθούν από τις διαφορετικές οικολογικές ζώνες που δημιουργήθηκαν από τις διακυμάνσεις στο υψόμετρο. (Διαβάστε επίσης: Κι αν ο Ίκαρος δημιούργησε τους Ίνκας; Ο ινδιάνικος μύθος του Inkari)
Με αυτές τις «γεωργικές βεράντες» στο Ollantaytambo και αλλού, οι Ίνκας κατάφερναν να «χειραγωγούν» – ή μάλλον καλύτερα – να εκμεταλλεύονται την διαφορετική θερμοκρασία που επικρατούσε σε κάθε επίπεδο για αγροτικούς λόγους. Δηλαδή, το ψηλότερο «σκαλοπάτι» μπορεί να είχε μία θερμοκρασία γύρω στους 15 C°, ενώ το χαμηλότερο έφτανε τους 30 C°. Με βάση τις θερμοκρασίες αυτές φύτευαν τις σχετικές καλλιέργειες ανάλογα με τις θερμοκρασιακές ανάγκες τους. Τόσα απλά και πολύ έξυπνα.
(ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟ)
