Χθες άρχισε η κυνηγετική περίοδος για το ενδημικό θήραμα στην Κύπρο. Όταν λέμε ενδημικό θήραμα εννοούμε τα είδη που δεν μεταναστεύουν και βεβαίως στην πράξη όταν λέμε κυνήγι ενδημικού θηράματος εννοούμε το κυνήγι του λαγού, της πέρδικας και της φραγκολίνας, παρόλο ότι π.χ και οι τρασιήλες είναι ενδημικό θήραμα ως επίσης και η συντριπτική πλειοψηφία του αριθμού των φασσών. Για σκοπούς του παρόντος θα περιοριστώ στο κυνήγι του λαγού, της πέρδικας και της φραγκολίνας.
Είναι ξεκάθαρο (μέσα από τη δική μου προσωπική εμπειρία 35 και πλέον χρόνων) ότι οι αριθμοί του ενδημικού θηράματος έχουν μειωθεί τόσο που πραγματικά έχω ζωηρές αμφιβολίες κατά πόσο το αργότερο σε 5 χρόνια θα υπάρχει πλέον πανίδα στην Κύπρο.
Οι λόγοι που φτάσαμε σε αυτό το σημείο είναι πολλοί. Ας δούμε ορισμένους από αυτούς:
1. Η αστικοποίηση. Η αστικοποίηση έχει συμβάλει στον περιορισμό των καλλιεργειών με αποτέλεσμα στον περιορισμό της διαθέσιμης τροφής για το θήραμα.
2. Η οικιστική ανάπτυξη. Η οικιστική ανάπτυξη έχει περιορίσει το χώρο που μπορεί να κινείται πλέον το θήραμα.
3. Η λαθροθηρία.
4. Ο μεγάλος αριθμός κυνηγών.
5. Το γεγονός ότι πλέον επιτρέπεται ο κάθε κυνηγός να κυνηγά με τη συνοδεία 4 σκύλων.
6. Η χαλάρωση της νομοθεσίας όπου πλέον επιτρέπονται μέσα που δεν επιτρέπονταν στο παρελθόν. Π.χ. χρήση ομοιωμάτων, σφυρίχτρας κτλ.
7. Η εξέλιξη στον τομέα των όπλων και φυσιγγίων.
Υπάρχουν και άλλοι λιγότεροι σημαντικοί παράγοντες όπως:
1. Το γεγονός ότι η αλεπού θεωρείται εδώ και χρόνια προστατευόμενο είδος.
2. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο καταπολέμησης των κορακοειδών.
3. Οι πυρκαγιές των τελευταίων χρόνων.
Με αυτά υπόψιν, προκύπτει το εύλογο ερώτημα: Πως θα μπορέσει το θήραμα να επιβιώσει όταν δίνονται (για φέτος) 18 εξορμήσεις, με 45000 κυνηγούς και 30000 σκύλους; Ναι, 18 φορές μέσα σε 2 μήνες το θήραμα θα αντιμετωπίσει 45000 κυνηγούς και οι 30000 σκύλους … και θα πρέπει να επιβιώσει!!! Πως; Πως θα επιβιώσει;
Αποτέλεσμα όλης αυτής της πίεσης, το θήραμα – πανίδα να μην μπορεί να αναπληρώσει τις απώλειες της προηγούμενης χρονιάς και έτσι σιγά σιγά η φύση να μετατρέπεται σε κρανίου τόπο.
Με όλα τα πιο πάνω, είναι ξεκάθαρο ότι οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια και μάλιστα πολύ πολύ σύντομα στην οριστική εξάλειψη της όποιας πανίδας έχει απομείνει σ’ αυτή τη χώρα. Αλλά και οι φίλοι κυνηγοί ας δουν και αυτοί το ζήτημα από τη δική τους σκοπιά. Ποιο θήραμα θα μπορεί να κυνηγηθεί όταν σε 5 το πολύ χρόνια δεν υπάρχει θήραμα;
Ως εκ τούτου απαιτούνται να ληφθούν μέτρα και μάλιστα άμεσα. Και όταν λέω άμεσα εννοώ από σήμερα. Πιο συγκεκριμένα:
1. Να περιοριστούν για φέτος οι κυνηγετικές εξορμήσεις για το ενδημικό από τις 18 στις 10.
2. Να απαγορευτεί το κυνήγι του ενδημικού θηράματος για τα επόμενα 2 χρόνια μέχρις ότου ανακάμψουν οι αριθμοί της πανίδας.
3. Να επανέλθουμε στην προηγούμενη νομοθεσία όπου επιτρεπόταν ο κάθε κυνηγός να συνοδεύεται μόνο από 2 σκύλους και ότι 4 που είναι σήμερα.
4. Να απαγορευτεί η χρήση ομοιωμάτων, σφυρίχτρας κτλ όπως ίσχυε παλιά.
5. Να τροποποιηθεί η νομοθεσία έτσι ώστε να αποστερείται δια παντός η άδεια κατοχής κυνηγίου σε περίπτωση 2ης καταδίκης σε σχέση με αδικήματα κατά παράβαση του Περί Προστασίας και Διαχείρισης Άγριων Πτηνών και Θηραμάτων Νόμος – Ν. 152(I)/2003.
Αυτές είναι ορισμένες και μόνο από τις εισηγήσεις μου.
Όσον αφορά τους ευσυνείδητους κυνηγούς, θεωρώ ότι έχουν καθήκον και υποχρέωση, αλλά κυρίως σεβασμό προς την ίδια τη φύση, όπως από την ερχόμενη Τετάρτη και ανεξαρτήτως των οποιονδήποτε μέτρων ληφθούν ή όχι από την Κυβέρνηση ή τη Βουλή, όπως σταματήσουν να κυνηγούν λαγούς, πέρδικες και φραγκολίνες.
Το ίδιο θεωρώ ότι πρέπει να πράξουν και οι Βουλευτές κυνηγοί, οι οποίοι θα πρέπει να είναι οι πρώτοι που θα πρέπει να δώσουν το μήνυμα για προστασία της πανίδας αυτού του τόπου.
Ως προς την Υπηρεσία Θήρας και Πανίδας, θεωρώ πως εάν δεν λάβει άμεσα μέτρα σε συνεργασία βεβαίως με την Κυβέρνηση και τη Βουλή για προστασία της άγριας ζωής, πολύ σύντομα θα παύσει να ονομάζεται έτσι. Γιατί πολύ απλά … δεν θα υπάρχει πανίδα για να θηρευτεί …
Σ. Ζαννούπας
01-11-2021
