Νέα ήθη εμφανίζονται συνεχώς στον πολιτικό βίο της χώρας. Τα περισσότερα προέρχονται από τα προσωπικά ήθη και έθιμα κάθε πολιτικού.
Αυτό που ήρθε τώρα από την βουλευτή Αλεξάνδρα Ατταλίδου, είναι εντελώς ουρανοκατέβατο. Διότι, αυτό που λέει λίγο πολύ, εξηγώντας την αποχώρησή της από το κίνημα Οικολόγων, είναι ότι αποχωρεί διότι το κίνημα δεν προσαρμόστηκε στα πιστεύω της. Πρόκειται για καινούργια θεώρηση στην πολιτική σκηνή.
Προτάσσει, μάλιστα ως πρώτο λόγο της αποχώρησης τις προεδρικές εκλογές. Οι οποίες έγιναν πριν οκτώ μήνες, όχι πριν οκτώ μέρες! Αποχωρεί, δηλώνει, λόγω της «επιλογής του κόμματος να μην πάρει θέση στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές». Ενώ η κ. Ατταλίδου αγνόησε την απόφαση του κόμματος κι εμφανιζόταν δημοσίως ως στέλεχος του επιτελείου του Ανδρέα Μαυρογιάννη, κατηγορεί το κόμμα που δεν ακολούθησε τη δική της απόφαση ενώ το κόμμα δεν την κατηγορεί που παραβίασε την κομματική απόφαση.
Ο άλλος λόγος της αποχώρησης είναι το Κυπριακό. Επίσης με την ίδια προσέγγιση. Γνώριζε τις θέσεις του κόμματος, αλλά όταν εκλέγηκε, περίμενε ότι θα τις άλλαζε -το κόμμα όχι η ίδια- για να προσαρμοστούν στις δικές της. Διότι, όπως σημειώνει στην ανακοίνωσή της, «οι θέσεις που το κόμμα εκφράζει στο εθνικό θέμα (…) παγιώνουν τα τετελεσμένα και θέτουν σε κίνδυνο την επιβίωση του κυπριακού λαού».
Τόσα χρόνια που θαυμάζουμε τη δράση των Οικολόγων δεν είχαμε πάρει μυρωδιά ότι έχουν τόση επίδραση οι θέσεις τους στο Κυπριακό ώστε «να θέτουν σε κίνδυνο την επιβίωση του κυπριακού λαού». Θα είχε, όμως, ενδιαφέρον να εξηγήσει η κ. Ατταλίδου ποιες είναι ακριβώς οι θέσεις, που την κάνουν να μην θέλει να γίνει συμμέτοχη, όπως ανακοίνωσε, «σε μια πορεία που είναι καταστροφική για τη χώρα και το μέλλον της». Διότι τέτοια ισοπεδωτική εικόνα για τους Οικολόγους δεν ζωγράφισαν ούτε οι πιο απηνείς εχθροί τους.
Οι Οικολόγοι, είτε συμφωνείς, είτε διαφωνείς με τις θέσεις τους, έγραψαν ιστορία στην εξέλιξη της κοινωνίας μας, ειδικά από το 2001, που μπήκαν στη Βουλή και ο Γιώργος Περδίκης πάλευε μόνος να μας ανοίξει τα μάτια για θέματα για τα οποία σήμερα, με μεγάλη αργοπορία, όλοι αγωνιούμε. Λίγος σεβασμός στο έργο τους, αντί ο εκ των έσω μηδενισμός, θα ήταν σοφότερος.
Άριστος Μιχαηλιδης
Δημοσιογραφος
