Στη δεκαετία του 1990 υπήρχε μια ευρέως κυκλοφορημένη φωτογραφία ενός όρνεου που περίμενε ένα πεινασμένο κοριτσάκι να πεθάνει και να φάει το σώμα της. Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια του λιμού του 1993/94 στο Σουδάν, από τον Kevin Carter, Νοτιοαφρικανό φωτορεπόρτερ, ο οποίος αργότερα κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ για αυτή την ‘εκπληκτική λήψη’. *
*Ωστόσο, καθώς ο Kevin Carter απολάμβανε το κατόρθωμα του και γιόρταζε σε μεγάλα ειδησεογραφικά κανάλια και δίκτυα παγκοσμίως για μια τέτοια ‘εξαιρετική φωτογραφική δεξιότητα’, έζησε μόνο για λίγους μήνες για να απολαύσει το υποτιθέμενο επίτευγμα και τη φήμη του, καθώς αργότερα έπαθε κατάθλιψη.
*Η κατάθλιψη του Kevin Carter ξεκίνησε, όταν κατά τη διάρκεια μιας από αυτές τις συνεντεύξεις (ένα πρόγραμμα τηλεφώνου), κάποιος τηλεφώνησε και τον ρώτησε τι συνέβη στο κοριτσάκι. Απλά απάντησε, «Δεν περίμενα να μάθω μετά από αυτό το πλάνο, καθώς είχα μια πτήση να προλάβω… ” Τότε ο τηλεφωνητής είπε, “Σας λέω ότι υπήρχαν δύο όρνεα εκείνη την ημέρα, το ένα είχε κάμερα”. *
*Έτσι, η συνεχής σκέψη του για αυτή τη δήλωση, οδήγησε αργότερα σε κατάθλιψη και τελικά αυτοκτόνησε. Ο Kevin Carter θα μπορούσε να ήταν ακόμα ζωντανός σήμερα και ακόμα πιο διάσημος, αν είχε μόλις πάρει αυτό το κοριτσάκι και το είχε πάει στο Κέντρο Τροφοδοσίας των Ηνωμένων Εθνών, όπου προσπαθούσε να φτάσει ή τουλάχιστον να την πάει κάπου ασφαλές. *
*Σήμερα, δυστυχώς αυτό συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Ο κόσμος γιορτάζει την βλακεία και την απάνθρωπη πράξη, εις βάρος του άλλου. Ο Kevin Carter έπρεπε να πάρει το κορίτσι μακριά από εκείνο το μέρος, το οποίο δεν θα του κοστίσει τίποτα, αλλά δεν το έκανε. Ιδού η απάνθρωπη στάση, “είχε όλο το χρόνο να κάνει την βολή του, αλλά δεν πρόλαβε να σώσει τη ζωή του κοριτσιού”. *
*Έτσι, πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι, σκοπός της ζωής, είναι να αγγίζουμε και ζωές. Ώστε είσαι κι εσύ Γύπας. Σε ό,τι κι αν κάνουμε, ας έρθει η ανθρωπότητα πρώτη, μπροστά σε αυτό που θα κερδίσουμε από την κατάσταση. Σε ό,τι κάνουμε ας σκεφτόμαστε πάντα τους άλλους και πώς μπορούμε να ωφελήσουμε την ανθρωπότητα, πώς μπορούμε να δώσουμε ένα χέρι βοήθειας και να σκουπίσουμε τα δάκρυα. Ως εκ τούτου, όταν αναζητούμε γνώση, πλούτο, φήμη, δεξιότητες ή ακόμα και θέσεις, ας σκεφτούμε πώς μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε για να ωφελήσουμε τους ανθρώπους και την κοινωνία γενικότερα. *
*Σήμερα, υπάρχει πολλή φτώχεια στη γη, οπότε αν ο Παντοδύναμος Θεός μας σας ευλόγησε, να είστε ευλογία για τους άλλους, να απλώνετε ένα χέρι βοηθείας σε όσους έχουν ανάγκη. Θυμήσου, το να δίνεις, είναι επίσης ένας τρόπος να εκτιμάς τις θεϊκές ευλογίες, τις γενναιοδωρίες και την εύνοια του Παντοδύναμου Θεού πάνω σου. Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό όλοι να βοηθήσουμε τους φτωχούς και άπορους, τα ορφανά και τις χήρες ανάμεσά μας, ώστε να μπορέσουν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Παρακαλώ μην είσαι Kevin Carter, να είσαι άνθρωπος και να σκέφτεσαι ανθρωπιά. *
*Προσοχή, εμείς οι άνθρωποι δεν είμαστε άνθρωποι, αν μας λείπει η ανθρωπιά σε όλα όσα κάνουμε. *
Lucy Mworia Hsc