Με ανεργία και φτώχεια πληρώνουν οι νέοι της Ευρώπης την κρίση. Πολύ περισσότερο όμως οι νέοι της μικρής Κύπρου. Και μην μου πείτε πως δουλειές υπάρχουν, αφού προφανώς θα εννοείτε χειρωνακτικές δουλειές κάτω από τον καυτό ήλιο της Κύπρου για να καταριέται κάποιος που γεννήθηκε φτωχός και από ανώνυμους γονείς. Είτε ακόμα δουλειές στην ξενοδοχειακή βιομηχανία, γενικά στον ιδιωτικό τομέα, με μισθούς πείνας των 800-1500 ευρώ το μήνα!
Τις χρυσοφόρες θέσεις στο δημόσιο και άλλους ημικρατικούς οργανισμούς, κάτω από το κλιματιστικό, με άνεση στην διάθεση αλλά και στο πορτοφόλι, τις διαμοίραζαν μεταξύ τους τα κόμματα, τουλάχιστο μέχρι πρόσφατα, στα επώνυμα μέλη τους, σε στυλ «ένας σου ένας μου». Οι νέοι πρέπει δηλαδή να «προσκυνούν» για εξασφάλιση μιας αξιοπρεπούς θέσης εργασίας! Έτσι άλλωστε αντιλαμβάνονται τα κόμματα τους όρους, ισονομία, ισοπολιτεία και κοινωνική δικαιοσύνη!
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η πλειοψηφία των νέων δεν έχει όρεξη, είτε να αγωνιστεί για την πατρίδα είτε ακόμα να προσφέρει στην κοινωνία. Η νέα γενιά, ομολογουμένως πιο μορφωμένη από τη δική μας, νοιώθει πλήρη απογοήτευση. Βίοι παράλληλοι. Όπως και η δική μας γενιά, όταν επιστρέφαμε από τα πανεπιστήμια και μας καλούσαν κάποια κόμματα «να βγάλουμε δική τους κομματική ταυτότητα» για να μας διορίσουν, να μας «σάσουν» δηλαδή. Έσαζαν ένα, «σκότωναν» ταυτόχρονα άλλους εκατό που δεν είχαν «μέσο». Σκασίλα τους. Το κόμμα είχε και έχει προτεραιότητα, όχι η Κύπρος!
Τι κατάφεραν με αυτή τους την πρακτική; Αντί το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ να αναφέρεται στην ημικατεχόμενη πατρίδα, αναφέρεται δυστυχώς σήμερα στα εγκλήματα των κομμάτων που διέλυσαν την κυπριακή κοινωνία, την οποία διαχώρισαν σε προνομιούχους και μη, στα δύο δηλαδή, όπως ο Αττίλας την Κύπρο επί του εδάφους!
Σύντομα ο λαός καλείται στις κάλπες για να αναδείξει τον επόμενο πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η ελπίδα αναγεννιέται, τουλάχιστο για την πλειοψηφία των νέων. Ελπίζουν ότι δεν θα αναγκάζονται πλέον να προσκυνούν τα κόμματα, να φιλούν κατουρημένες ποδιές, ότι θα επικρατήσει η ισονομία και η αξιοκρατία, ότι το κράτος θα τους σκεφτεί και ότι τελικά θα ανατραπεί το χάσμα μισθών και ωφελημάτων μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.
Στις επερχόμενες εκλογές ο λαός θα τιμωρήσει όλους όσους υποτιμούσαν για χρόνια τη νοημοσύνη του. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις φαίνεται αυτή τη φορά να προσέρχονται και οι νέοι μαζικά στις κάλπες. Φαίνεται αυτή τη φορά ότι οι νέοι θα πάρουν το αίμα τους πίσω!
Α. Τρακκίδης, Διορισμένος Δημοτικός Σύμβουλος Γεροσκήπου, Κίνηση Σωτηρία της Πάφου.