Δεν με ενδιαφέρει εάν ήσασταν ανήλικοι…
Ξεσκίσατε τη ψυχή του πατέρα και της μάνας του μακαριστού Παναγιώτη…
Του μονάκριβου τους παιδιού…
Το σπλάχνο τους μαρτύρησε από τις απειλές, τον χλευασμό και τον άνανδρο εκφοβισμό σας…
Δεν με ενδιαφέρει εάν ήσασταν ανήλικοι…
Κακοποιούσατε συνειδητά την τρυφερή ψυχή, το σώμα και το μυαλό αυτού του γλυκύτατου νέου, νιώθοντας υπερήφανοι για τα «κατορθώματα» σας.
Εκτονώσατε πάνω του το άνανδρο του χαρακτήρα σας και τα όποια απωθημένα είχατε, μη μπορώντας να αποδεχτείτε ότι το μωρό αυτό ήταν αγνό, άκακο και ξεχώριζε από τους υπόλοιπους.
Δεν με ενδιαφέρει εάν ήσασταν ανήλικοι.
Μια αθώα ψυχή, έφυγε άδικα…και βάναυσα…εξ’ υπαιτιότητας της δικής σας κακοποίησης. Και μέχρι την τελευταία του αναπνοή, ήσασταν εκεί, μάρτυρες. Τι κάνατε λοιπόν; Προσπαθήσατε έστω και την ύστατη στιγμή να τον βοηθήσετε; Μετανοήσατε; Κλάψατε για τις αποτρόπαιες σας πράξεις, που οδήγησαν στον θάνατο τούτου του αθώου μωρού;
Όσο για τους υπόλοιπους, που γνώριζαν τα όσα μαρτυρικά βίωνε ο Παναγιώτης, αλήθεια τι έκαναν; Προσπάθησαν να τον βοηθήσουν; Να βάλουν ένα τέλος στον γολγοθά του; Επιτέθηκαν στους νταήδες; Τους απέτρεψαν να συνεχίσουν το έργο τους; Και αν δεν ήταν αρκετά «δυνατοί» να το πράξουν, επειδή ίσως φοβόντουσαν και για τη δική τους σωματική ακεραιότητα, το ανέφεραν σε κάποιον ενήλικα; Π.χ. στους Καθηγητές , στον Διευθυντή ή τους γονείς του Παναγιώτη; Ή μήπως γελούσαν, έβγαζαν βίντεο και ήταν απλοί θεατές; Γιατί αν αυτό έκαναν, τότε κάποιος θα μπορούσε να τους χαρακτηρίσει συνένοχους..
Φυσικά δεν μπορούν να αποποιηθούν τις ευθύνες τους ούτε οι γονείς όποιων παιδιών εκφοβιζουν! Είναι γνωστό ότι τα παιδιά είναι ο καθρέπτης των γονέων. Τους θεωρούν πρότυπο τους και υιοθετούν ανάλογες συμπεριφορές..
Όλοι μας λοιπόν, οφείλουμε να διαπαιδαγωγήσουμε σωστά τα παιδιά μας, με ιδανικά και αξίες. Κανένα μωρό, δεν πρέπει να κακοποιείται με οποιοδήποτε τρόπο. Κανένας και για κανένα λόγο δεν έχει δικαίωμα να κακοποιει. Είναι καθήκον μας να διαπαιδαγωγήσουμε τα παιδιά μας, όχι μόνο να μην προξενούν τα ίδια κακό σε κάποιο παιδί, αλλά να μην επιτρέπουν ούτε σε κανέναν άλλο να το πράττει. Εάν έρθει κάτι στην αντίληψη τους, πρέπει να μας ενημερώνουν αμέσως και εμείς να επιλαμβανόμαστε τάχιστα της κατάστασης, εάν αδυνατούν να το χειριστούν μόνα τους. Τα παιδιά θέλουν την προστασία μας και όχι να κακοποιούνται με οποιοδήποτε τρόπο, με τις «ευλογίες» μας. Είμαστε όλοι υπόλογοι για όσο συμβαίνουν τέτοια περιστατικά σχολικού εκφοβισμού και βίας..
Καλό Παράδεισο γλυκιέ μας Παναγιώτη. Η είδηση του μαρτυρικού σου θανάτου, ράγισε τις καρδιές μας.
Εύχομαι να αναπαυθεί η ψυχούλα σου!
Γράφει η Ηρω Κωνσταντινιδου
