Το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου, ο 40χρονος Τζόελ Κάουτσι επιτέθηκε με μαχαίρι σε ανθρώπους που έκαναν ανυποψίαστοι τα ψώνια τους σε εμπορικό κέντρο σε προάστειο του Σίντνεϊ.
Μέσα σε ελάχιστα λεπτά σκότωσε έξι άτομα, προτού πέσει και ο ίδιος νεκρός από τα πυρά μιας αστυνομικού που τον καταδίωξε και τον ακινητοποίησε.
Πέντε από τα θύματα ήταν γυναίκες. Στο πλαίσιο των ερευνών που ακολουθήσαν αποδείχτηκε πως δεν ήταν τυχαίο. Ο δράστης, όπως παραδέχτηκαν και οι ίδιοι του οι γονείς του, ήταν ένας τέρας που μισούσε τις γυναίκες. Όπως είπαν ο γιος τους είχε διαγνωστεί με σχιζοφρένεια, σταμάτησε να πίνει τα χάπια του, αγαπούσε πολύ τα μαχαίρια και είχε αρκετά στην κατοχή του. Επίσης, ήταν πολύ απογοητευμένος επειδή ήθελε να έχει κορίτσι αλλά δεν είχε, καθώς δεν διέθετε την ικανότητα να επικοινωνεί.
Πράγμα που αν το καλοσκεφτεί κανείς είναι λογικό. Ποια γυναίκα που βλέπει όλα τα σημάδια που προμηνύουν μια σχέση σκέτη καταστροφή θα ήθελε να μπλέξει με τον Τζόελ Κάουτσι; Άλλωστε, αυτό δεν είναι το μήνυμα που επιδιώκουμε να περνούμε στα παιδιά μας, ειδικά στα νέα κορίτσια; Ότι δηλαδή από τα πρώτα σημάδια βίας, πρέπει να απομακρύνονται από σχέσεις που προμηνύουν πως θα καταλήξουν άσχημα;
Είναι διάχυτη η μισογύνικη άποψη πως οι άντρες καταπιέζονται επειδή υπάρχουν γυναίκες που δεν τους θέλουν. Οι ίδιοι νιώθουν ποθητοί και πως δικαιούνται να έχουν επιτυχίες στο αντίθετο φύλο. Στα αγγλικά αυτοί οι άντρες ορίζονται ως «incels» και προέρχεται από τις λέξεις involuntary celibate, που στα ελληνικά μεταφράζονται ως ακούσια αγαμία. Για το ότι δεν τα καταφέρνουν και είναι μόνοι τους, φταίνε οι γυναίκες.
Μπορεί, όμως κάποιος με το ζόρι να γίνει ποθητός ή να μπει σε σχέση όταν ο άλλος δεν θέλει; Σαφώς και όχι και για αυτό η συναίνεση, πολύ ορθά τελευταία έχει εισέλθει στο προσκήνιο. Όπως το έθεσε η Αμερικανίδα συγγραφέας Ρεμπέκα Σόλνιτ οι σχέσεις είναι όπως το σάντουιτς. «Για να μοιραστείς με κάποιον ένα σάντουιτς πρέπει να θέλει κι εκείνος να το μοιραστεί μαζί σου. Αν δεν θέλει, αυτό συνιστά καταπίεση», έγραψε.
Αν και αυτονόητο, για κάποιους άντρες αυτό είναι αδιανόητο. Είναι τόσο σίγουροι για την υπεροχή τους που για το γεγονός πως είναι μόνοι τους φταίνε φυσικά οι άλλοι και ποτέ οι ίδιοι. Πιστεύουν πως ό,τι και να γίνει, ό,τι και να σκέφτονται οι άλλοι, δικαιούνται να έχουν ό,τι επιθυμούν και να κάνουν ό,τι θέλουν. Και κάπως έτσι καταλήγουμε με δολοφονίες σαν αυτές στο Σίντνεϊ.
Της Ξένιας Τούρκη
Φιλελευθερος
