Ο Άγιος Ακύλας και η Αγία Πρίσκιλλα ήταν δύο άνθρωποι που ήταν ερωτευμένοι μεταξύ τους, όμως συγχρόνως είχαν και έναν κοινό έρωτα για ένα άλλο πρόσωπο…όχι ανθρώπινο αλλά Θεανθρώπινο. Του Ιησού Χριστού.
Ο Απόστολος Παύλος έμεινε μαζί τους συνολικά 16 μήνες, όπου και τους δίδαξε και τους μύησε στο Χριστιανισμό. Στη συνέχεια τον ακολούθησαν στην Έφεσο της Μικράς Ασίας, όπου ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα αγαπημένοι και ευσεβείς, διαδίδουν τον Χριστιανισμό (Πράξ. 18,18-21). Από εκεί επιστρέφουν στη Ρώμη, για να συνεχίσουν να διδάσκουν το λόγο του Θεού.
O Απόστολος Παύλος εντυπωσιάσθηκε τόσο από τις αρετές και τη χριστιανική τους δράση, ώστε τους μνημονεύει στις επιστολές του γράφοντας ότι, για τις προσφερθείσες υπηρεσίες τους και το θάρρος είναι ευγνώμων όχι μόνον εκείνος, αλλά και όλες οι εκκλησίες των εθνών.
Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα έμειναν ενωμένοι και αγαπημένοι μέχρι και την τελευταία στιγμή, αφού σύμφωνα με την Ακολουθία του Όρθρου, όταν ο Ακύλας είδε την γυναίκα του να αποκεφαλίζεται και να μαρτυρεί είπε : «Μπορώ να μην φανώ άνδρας εγώ, ανάλογα προς την γυναίκα μου ανδρείος και πρόθυμος για αποκεφαλισμό για την Πίστη του Χριστού;» και την ακολούθησε στον θάνατο.
Η Εκκλησία τιμά το άγιο αυτό ζευγάρι στις 13 Φεβρουαρίου κάθε έτους. Όμως τα χριστιανικά ζευγάρια ας μην μένουν μόνο σε μία ημέρα εκδήλωσεις του έρωτος και της αγάπης τους προς τον άλλο.
Οι δυο αυτοί Άγιοι ενσαρκώνουν το αληθινό νόημα της εμπορικής γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου.
Κύριε Ιησού, δεν πήγα μια βόλτα, ήμουν στο σπίτι σου να σε προσκυνήσω, άφησα τα παιδιά μου στη φροντίδα σου…
Μία γιαγιά μεγάλωσε 3 εγγόνια που έχασαν τη μητέρα και τον πατέρα τους σε ατύχημα. Η γιαγιά ήταν πιστή, κάθε Τρίτη, Πέμπτη και Σάββατο πήγαινε εκκλησία. Την Πέμπτη η γιαγιά πήγε στην εκκλησία και άφησε τα εγγόνια της στο σπίτι της, το ένα στην ηλικία των 13, το άλλο...
