Σε απάντηση σχολίων και δημοσιευμάτων του δικηγόρου κ. Άγη Γεωργιάδη στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης σχετικά με την “υπερασπιστική τακτική” του Δήμου Πάφου στην υπόθεση του Δημοσίου Κήπου και προς αποκατάσταση της αλήθειας και των πραγματικών γεγονότων, ο Δήμος Πάφου επιθυμεί να επισημάνει τα ακόλουθα:
1. Ο κ. Γεωργιάδης είτε έχει μικρή μνήμη, είτε δεν έχει διαβάσει προσεκτικά την απόφαση του Δικαστηρίου, είτε ελαύνεται από αλλότρια κίνητρα και πολιτικές σκοπιμότητες.
2. Από το 2010 έως το 2017, δικηγόρος του Δήμου στην υπόθεση του Δημοσίου Κήπου ήταν ο πατέρας του κ. Χρήστος Γεωργιάδης, ο οποίος είχε αναλάβει να εκπροσωπήσει το Δήμο αφιλοκερδώς με χρέωση μόνο των πραγματικών του εξόδων. Ο κ. Χρήστος Γεωργιάδης ήταν ο δικηγόρος που καταχώρισε την υπεράσπιση του Δήμου στο Δικαστήριο, καθορίζοντας ουσιαστικά την υπερασπιστική γραμμή που θα ακολουθείτο.
3. Το 2017, ο κ. Άγης Γεωργιάδης ζήτησε από το Δικαστήριο να αποσυρθεί το δικηγορικό γραφείο τους από την υπεράσπιση του Δήμου στην υπόθεση και παρά την αρχική υπόσχεση του πατέρα του σε σχέση με τα δικηγορικά έξοδα, ζήτησε και εισέπραξε το ποσό των €10.471,60 προκειμένου να επιτρέψει την ανάθεση της υπόθεσης σε άλλο δικηγόρο.
4. Η επίκληση από τον κ. Άγη Γεωργιάδη του άρθρου 19 του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας Νόμου, όπως αυτή αναφέρεται σε δημοσίευσή του ημερ. 28.1.2021, είναι ατυχής αφού το συγκεκριμένο άρθρο δεν τυγχάνει εφαρμογής στη συγκεκριμένη υπόθεση. Τονίζεται ότι ούτε ο πατέρας του είχε επικαλεστεί το εν λόγω άρθρο στα δικόγραφα της υπόθεσης.
5. Δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ότι δεν καταβλήθηκε κάθε δυνατή προσπάθεια από τους νέους δικηγόρους του Δήμου (Αρίστη Κορακίδου – Μακρίδου Δ.Ε.Π.Ε.) ώστε να παρουσιαστεί μαρτυρικό υλικό ικανό να αποσείσει την ευθύνη του Δήμου για καταβολή αποζημιώσεων. Ενώ η υπεράσπιση από τον κ. Γεωργιάδη μέχρι το 2017 στηριζόταν σε μια μόνο εκτιμητική έκθεση σε σχέση με την αξία του Δημοσίου Κήπου , με την εφαρμογή του πιλοτικού προγράμματος Bαcκlog από τον Σεπτέμβριο του 2020 και λόγω του ότι η υπόθεση μπήκε σε τροχιά εκδίκασης κατά προτεραιότητα εξαιτίας της παλαιότητάς της, παρουσιάστηκε η απαιτούμενη μαρτυρία, τόσο για τη χρήση του Κήπου ως Δημoσίου από το 1981 και εξής, όσο και σε σχέση με το ιδιοκτησιακό καθεστώς και τα γεγονότα που σχετίζονται με την ψήφιση Νόμων, Κανονισμών και Τοπικών Σχεδίων.
6. Ο Δήμος χρησιμοποίησε όλα τα μέσα που είχε στη διάθεσή του για να παρουσιάσει στο Δικαστήριο τα αληθή γεγονότα και η υπερασπιστική γραμμή του ήταν ότι ο ίδιος δεν ήταν υπόλογος σε πληρωμή αποζημιώσεων για τους λεπτομερείς λόγους που ανέπτυξε στην αγόρευσή της η κ. Μακρίδου.
Επισημαίνεται ότι η αγωγή της Ιεράς Μητρόπολης Πάφου δεν βασιζόταν μόνο στην Κ.Δ.Π. 180/81, όπως ισχυρίστηκε σε δημοσίευσή του ημερ. 25.1.2021 ο κ. ΄Αγης Γεωργιάδης αλλά βασιζόταν και στη δημοσίευση του Τοπικού Σχεδίου Πάφου το 1990, γεγονός για το οποίο έγινε άρνηση στην υπεράσπιση που καταχώρισε ο κ. Χρήστος Γεωργιάδης.
