Δεν μπορώ να φέρω τον σκύλο μου στην καφετέρια,γιατί σε ενοχλεί…
Δεν μπορώ να τον φέρω στην παραλία,γιατί θα βρωμίσει το νερό…
Δεν μπορώ να τον βάλω στο σούπερ-μάρκετ, γιατί τον σιχαίνεσαι …
Δεν μπορώ να μπω μαζί του στο λεωφορείο,γιατί δεν θες καν να τον βλέπεις και πολλά άλλα…δεν…!!
Μπορώ όμως να τον φέρω,όταν μετά από σεισμό είσαι θαμμένος κάτω από τα συντρίμμια,για να σε βρει.
Μπορώ να τον φέρω,όταν έχεις εγκλωβιστεί στο χιόνι,για να σε εντοπίσει.
Μπορώ να τον φέρω, όταν αγνοείσαι στα φαράγγια και στα δάση,για να σε σώσει.
Μπορώ να τον μάθω να σε οδηγεί όταν έχεις τυφλωθεί.
Δεν τον πειράζει όμως…
Εκείνος θα κάνει τα πάντα για σένα κι ας τον απεχθάνεσαι!!
Γιατί είναι σκύλος και ξέρει να αγαπά…
Αυτή ειναι και η διαφορά του με τον άνθρωπο!!!
Είναι εκεί πάντα για να βοηθήσει γιατί ξέρει να αγαπά!
Παει χαθηκαμε…
Ξεφεύγει η κατάσταση με τις ελιές που ξεραίνονται στην Ανατολική Κρήτη. Παει χαθηκαμε... Φωτιες...πλημμυρες...ξηρασια...ψεκασμοί... Τσουναμια...ασθενιες....υποχρεωτικοί εμβολιασμοί... Φωτό: ΓΙΩΡΓΟΣ...