Απορρίφθηκε η έφεση 43χρονης, η οποία καταδικάστηκε σε οκταετή φυλάκιση για την απόπειρα φόνου της 72χρονης μητέρας του πρώην συντρόφου της.
Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης η 72χρονη διέμενε μόνη της σε οικία στη Λευκωσία, ενώ σε ξεχωριστό υποστατικό, το οποίο βρισκόταν στην αυλή πίσω από την προαναφερθείσα οικία της, διέμενε ο υιός της μαζί με την 43χρονη, με την οποία διατηρούσε δεσμό από τον Νοέμβριο του 2016. Τον Αύγουστο του 2019 ο γιος της 72χρονης της διέκοψε τη σχέση του με την 43χρονη, λόγω διαφωνιών και εντάσεων που δημιουργούνταν.
Σημειώνεται ότι η 43χρονη θεωρούσε ότι οι διαφωνίες προέκυπταν λόγω της 72χρονης. Λόγω του χωρισμού, η 43χρονη αποχώρησε από το υποστατικό και εγκαταστάθηκε σε εγκαταλειμμένο σπίτι, πλησίον της οικίας της 72χρονης.
Το πρωί της 4ης Σεπτεμβρίου του 2019, η 43χρονη «εισήλθε αυτοβούλως και παρανόμως στην οικία της 72χρονης, την οποία συνάντησε στην κουζίνα. Τότε της ζήτησε τσιγάρο και η 72χρονη της είπε ότι το πακέτο βρισκόταν στον σαλόνι.
Όταν καθυστέρησε να επιστρέψει στην κουζίνα, η 72χρονη μετέβη επίσης στο σαλόνι, όπου είδε την 43χρονη να κλαίει. Κάθισε στον καναπέ δίπλα της, ζητώντας να μάθει τον λόγο για τον οποίο έκλαιγε. Αμέσως η 43χρονη άρπαξε από τον λαιμό την 72χρονη, σπρώχνοντας την στο κάθισμα του καναπέ. Αν και προσπάθησε να αντισταθεί και να την απωθήσει, δεν τα κατάφερε «λόγω της υπερβολικής δύναμης που η 43χρονη ασκούσε».
Σύμφωνα με το δικαστήριο «παρά το γεγονός ότι η 72χρονη φώναζε και καλούσε σε βοήθεια, η 43χρονη έσφιγγε με ακόμη περισσότερη δύναμη το λαιμό της προσπαθώντας να την στραγγαλίσει. Εν τέλει η 72χρονη απώλεσε τις αισθήσεις της. Ο γιος της 72χρονης εισήλθε στην οικία της, την ίδια χρονική στιγμή που η 43χρονη έβγαινε από αυτήν και παρατήρησε αίμα στα χέρια της. «Ευθύς αμέσως, έτρεξε στο σαλόνι, όπου εντόπισε τη μητέρα να κείτεται ανάσκελα στο πάτωμα και ένα μαξιλάρι να καλύπτει το πρόσωπο της, διαπιστώνοντας ταυτόχρονα ότι αιμορραγούσε στο πίσω μέρος του κεφαλιού της».
Στη σκηνή κλήθηκε ασθενοφόρο με το οποίο η 72χρονη μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας και εισήχθηκε για νοσηλεία στο Νευροχειρουργικό Τμήμα. Ακολούθως την ίδια μέρα ο ιατροδικαστής Νικόλας Χαραλάμπους εξέτασε το σώμα της και διαπίστωσε κακώσεις, οι οποίες προκλήθηκαν κατά την τέλεση του αδικήματος.
Σύμφωνα πάντα με το δικαστήριο, η 43χρονη είχε στο παρελθόν νοσηλευθεί σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις στο Ψυχιατρείο Αθαλάσσας. Σύμφωνα με Ψυχίατρο των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας του Υπουργείου Υγείας, διεγνώσθη με Διαταραχή Χρήσης Αλκοόλ και Ψυχωτική Διαταραχή. «Πάρα ταύτα δεν παρουσίαζε μείζονα ψυχοπαθολογία και ως εκ τούτου μπορούσε να διαμορφώσει λογική κρίση σε σχέση με την απόφαση της να διαπράξει το επίδικο αδίκημα. Ειδικότερα, σύμφωνα με τον ψυχίατρο, είχε ικανότητα να αντιληφθεί τη φύση και ποιότητα των πράξεων της. Ωστόσο, λόγω της συναισθηματικής αστάθειας, της διαταραχής χρήσης αλκοόλ και του γενικευμένου άγχους που κατά διαστήματα παρουσιάζει, η 43χρονη αντιμετωπίζει δυσκολίες στην άσκηση αυτοελέγχου και τον έλεγχο των παρορμήσεων της».
Μετά την καταδίκη της η 43χρονη άσκησε έφεση, υποστηρίζοντας ότι «είναι έκδηλα υπερβολική και/ή νομικά εσφαλμένη και όπως συναφώς διατείνεται, το Κακουργιοδικείο δεν έδωσε την δέουσα βαρύτητα στην ψυχική κατάσταση της κατά το χρόνο διάπραξης των αδικημάτων, αλλά ούτε και στα προβλήματα υγείας της κατά το χρόνο επιβολής της ποινής. Παραπονείται τέλος, ότι το εύρημα του Κακουργιοδικείου ότι «η αποτυχία στην υλοποίηση της πρόθεσης της Εφεσείουσας οφείλεται περισσότερο σε τυχαία συγκυρία αφού το θύμα απώλεσε τις αισθήσεις του και η Εφεσείουσα εγκατέλειψε τη σκηνή», είναι ασαφές και δεν πηγάζει από τα ενώπιον του τεθέντα γεγονότα».
Καταληκτικά, το Ανώτατο στην απόφασή του αναφέρει ότι «το Κακουργιοδικείο στάθμισε προσεκτικά και ορθά κάθε σχετικό παράγοντα και έλαβε υπόψη του κάθε στοιχείο το οποίο ήταν προς όφελος της 43χρονης. Το δε συμπέρασμα του ότι η αποτυχία υλοποίησης της πρόθεσης της 43χρονης να επιφέρει το θάνατο της 72χρονης, οφείλεται σε τυχαία συγκυρία, αφού αυτή απώλεσε τις αισθήσεις της και η 43χρονη εγκατέλειψε τη σκηνή με αίμα στα χέρια της, δεν κρίνεται ως ασαφές και αυθαίρετο, ως είναι η εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου της 43χρονης. Αντίθετα, το συμπέρασμα αυτό είναι το μόνο εύλογο υπό τα περιστατικά της υπόθεσης, με δεδομένο ότι η 72χρονη εντοπίστηκε από τον υιό της να κείτεται ανάσκελα στο πάτωμα και με ένα μαξιλάρι να καλύπτει το πρόσωπο της, ενώ αιμορραγούσε στο πίσω μέρος του κεφαλιού της. Συνεπώς, δεν εντοπίζουμε οποιοδήποτε σφάλμα αρχής, ούτε και έχει καταδειχθεί ότι η υπό κρίση ποινή είναι έκδηλα υπερβολική, δεδομένης της σοβαρότητας της κατηγορίας, αλλά και των γεγονότων που την περιβάλλουν».
(Sigmalive)
