Γιατί πρέπει όλοι μας να ξέρουμε Πρώτες Βοήθειες.
Σήμερα θα αναφερθούμε στην περίπτωση μιας οικογένειας στην Πάφο η οποία μέσα σε λίγα λεπτά κινδύνευσε να χάσει το παιδί της.
Η μαρτυρία φίλης της οικογένειας τα λέει όλα: Έζησα ένα συγκλονιστικό συμβάν πριν λίο καιρό, τζιαι θέλω να το μοιραστώ μαζί σας, για να καταλάβετε τζιαι εσείς το πόσο σημαντικό είναι, να ξέρουμε όλοι μας πρώτες βοήθειες. Ήμουν καλεσμένη σε ένα τραπέζι, που έκαμνε μια φιλική μας οικογένεια σε γνωστό κέντρο της Πάφου (προ κορωνοϊού εποχή). Όπως ετρώαμε, εμιλούσαμε τζιαι επερνούσαμε ωραία, η νεαρή κόρη της οικογένειας, άρχισε να αναπνέει βαθιά, εχλώμιανε τζιαι πριν προλάβει να μας εξηγήσει τι συνέβαινε, έχασε τις αισθήσεις της.
Αμέσως εσηκωστήκαμε ούλλοι πάνω τρομοκρατημένοι τζιαι ετρέξαμε κοντά της, ενώ ειδοποιήσαμε αμέσως ασθενοφόρο. Μέχρι να έρτει όμως, η κοπέλλα άρχισε να «φεύγει».. Λέω το τζιαι σφίγγεται ξανά το στομάχι μου. Είχε σταματήσει η καρδιά της. Δεν είχε παλμό και κανένας δεν ήξερε πρώτες βοήθειες εκτός από τον αδερφό της. Οι γονείς τζιαι η υπόλοιπη οικογένεια επάθαν πανικό.
Ο αδερφός της, μπροστά στις φωνές της μάμας, ξεκίνησε τις θωρακικές μαλάξεις. Πήγε να συνέλθει, αλλά σχεδόν αμέσως, έπαθε ξανά ανακοπή. Ο αδερφός της σταθερά κοντά της να της κάμνει ξανά τζιαι ξανά μαλάξεις, αλλά τούτη τη φορά, επαίρναν η ώρα τζιαι δεν εσυνέρχετουν. Έν μπορώ να σας περιγράψω τα συναισθήματα μας όλων τζίνη την ώρα, που εβλέπαμε να διαδραματίζεται τούτο το σκηνικό μπροστά μας.
Μια νεαρή, ξαπλωμένη στο πάτωμα να σβήνει, οι γονείς να καταρρέουν κι ο αδερφός να κάμνει απέλπιδες προσπάθειες να την επαναφέρει στη ζωή .
Δόξα το Θεό, λίγο πριν έρθει το ασθενοφόρο εκατάφερε τελικά να την επαναφέρει, τζιαι μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο. Σημειώστε ότι ετηλεφωνήσαμεν 3-4 φορές μέχρι να έρτει το ασθενοφόρο. Πέρασαν περίπου 15 λεπτά, αλλά εφάνηκεν μας αιώνας.
Τζιαι αν δεν ήταν τζιαμέ ο αδερφός της, σήμερα μπορεί να μεν ήταν μαζί μας. Εμένα πάντως εσυγκίνησε με αφάνταστα ο τρόπος που χειρίστηκε το όλο θέμα ο αδερφός της, η ψυχραιμία που επέδειξε τζιαι οι συντονισμένες κινήσεις που της έσωσαν την ζωή. Την ίδια ώρα όμω, ς μας ταρακούνησε απίστευτα το όλο συμβάν.
Σκεφτείτε ότι συναναστρεφούμαστε συνέχεια με τους γονείς, τα αδέρφια, τους συντρόφους, τα μωρά μας τζιαι τους φίλους μας. Αν μη κακό τους συμβεί κάτι, τζιαι δεν μπορέσουμε να τους βοηθήσουμε γιατί εν ηξέρουμε βασικές πρώτες βοήθειες, εννά το συγχωρήσουμε ποτέ του εαυτού μας;;;;;
Τωρά ξέρουμε τι πρέπει να κάμουμεν ούλλοι!!!
Στείλτε μας και τις δικές σας ιστορίες με τα δικά σας μηνύματα/ συμβουλές/παρατηρήσεις/προβληματισμούς.
