Του ΤΑΚΗ ΑΓΑΘΟΚΛΕΟΥΣ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ αυτή η μανία που έπιασε τη δημοσιογραφική οικογένεια, συν κάποιους πολιτικούς, εναντίον της τροπολογίας που αφορά την ποινικοποίηση της διάδοσης ψευδών ειδήσεων (fake news), των απειλών, της εξύβρισης και της διάδοσης αισχρών φωτογραφιών και εικόνων στο διαδίκτυο; Γιατί διαφωνούμε με αυτή την τροπολογία η οποία προβλέπει τη μετατροπή των πιο πάνω αδικημάτων από αστικά σε ποινικά, καθώς προνοεί ποινή φυλάκισης έως πέντε έτη;
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ που δεν έχω καταλάβει. Θέλουμε δηλαδή να συνεχίζεται αυτό το όργιο παρανομίας στο διαδίκτυο όπου ο κάθε ανώμαλος εκτονώνεται βρίζοντας, λοιδορώντας και απειλώντας όποιον έχει στο μάτι; Και γιατί θα καταλήξει η τροποποίηση αυτή «στη συρρίκνωση της ελευθερίας της έκφρασης και της ελευθερίας του Τύπου» όπως υποστηρίζει η Ένωση Συντακτών; Δηλαδή αν ρυθμιστεί η ανάρτηση κειμένων με ψευδές, προσβλητικό, άσεμνο, αισχρό ή απειλητικό χαρακτήρα, συρρικνώνεται ο Τύπος; Ο Θεός να μας ελεήσει.
ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ πως εκφράζοντας τη διαφωνία μας εναντίον αυτής της τροποποίησης στέλνουμε στην κοινωνία το μήνυμα πως θέλουμε να συνεχιστεί η σημερινή ασυδοσία στο διαδίκτυο;
Η ΑΝΝΙΤΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ήταν ξεκάθαρη. Σχολιάζοντας προχθές τη συζήτηση που γίνεται στη Βουλή σχετικά με τον νόμο για τις ψευδείς ειδήσεις (fake news), είπε ότι «υπάρχει κόσμος που πρέπει να προστατέψουμε και η Πολιτεία οφείλει να δει αυτόν τον νόμο και τι έγινε σε άλλες χώρες». «Όταν κάποιος βρίζει, αυτό είναι ελευθερία της έκφρασης; Θα συνεχίσουμε να τον ανεχόμαστε για πολύ καιρό ή να ανεχόμαστε άτομα που κρύβονται πίσω από ψεύτικα προφίλ και ασκούν μπούλινγκ;», διερωτήθηκε η πρόεδρος του ΔΗΣΥ και της Βουλής. Και πρόσθεσε: «Η δημοκρατία δεν σημαίνει κανιβαλισμό. Πρέπει να βρούμε τον σωστό νομικό τρόπο για να αντιμετωπίσουμε το θέμα».
Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ αυτή είναι της ΕΕ. Συνεπώς προβάλλει το ερώτημα: Έχουμε την εντύπωση πως η ΕΕ, η οποία στα θέματα ελευθερίας του Τύπου παραείναι αυστηρή, θα προωθούσε τέτοια νομοθεσία που συρρικνώνει την ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου; Ας είμαστε ειλικρινείς.
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ: Οι δημοσιογράφοι δεν βρίζουν, αυτό είναι ξεκάθαρο. Οι δημοσιογράφοι σχολιάζουν, κριτικάρουν, ψέγουν, συγχαίρουν, επικρίνουν, αλλά ΔΕΝ ΒΡΙΖΟΥΝ. Και αν βρίσουν υπάρχουν αυστηρές νομοθεσίες, ειδικά περί λιβέλου. Αυτοί που βρίζουν τους βλέπουμε καθημερινά στο διαδίκτυο. Μέσω των σωστών μέσων ενημέρωσης (εφημερίδων, ραδιοφώνων, τηλεοράσεων) οι υβριστές δεν βρίσκουν έδαφος. Ποτέ δεν έβρισκαν έδαφος. Και ξαφνικά ήρθε το διαδίκτυο και τους άνοιξε μια μεγάλη πόρτα για να βρίζουν ασύστολα όποιον θέλουν χωρίς να φοβούνται οποιαδήποτε τιμωρία λόγω έλλειψης νομοθεσίας. Έγιναν οι «εισαγγελείς του διαδικτύου».
Η ΒΟΥΛΗ και η κυβέρνηση καλούνται να μην υποκύψουν σε πιέσεις και να προχωρήσουν με την τροποποίηση της νομοθεσίας. Δεν πρέπει να αφήσουν τους αδύναμους συμπολίτες μας να δέχονται απειλές, εκβιασμούς ή μπούλινγκ από τον οποιονδήποτε «εισαγγελέα του διαδικτύου».
