Είναι από τις λίγες φορές, εξ όσων θυμάμαι, όπου οι ψηφοφόροι συνειδητοποιούν, πλέον, ότι η διαφθορά έφτασε σε όρια μη ανοχής, ότι σε όλους, σχεδόν, τους κομματικούς χώρους υποβόσκει όλη αυτή η πρωτόγνωρη εμετική κατάσταση και ότι η ανάγκη στροφής προς ανεξάρτητους συνδυασμούς είναι επιβεβλημένη περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Περνώντας, τώρα, στους τελευταίους, παρακολουθώ εδώ και καιρό αξιόλογα άτομα, νέους ανθρώπους πολλά υποσχόμενους, νέο αίμα, νέα μυαλά, καθαρά και υγιή με όραμα και ιδανικά. Αυτό το λέω ανεπιφύλακτα.
Δυστυχώς, όμως, κατά την ταπεινή μου άποψη, άθελά τους περιέπεσαν σε μέγα σφάλμα. Διότι η έναρξη του αγώνα τους εν μέρει επετεύχθη , μόνο που οι ψηφοφόροι που θα σπεύσουν στην κάλπη για τη στήριξη ανεξάρτητων βρέθηκαν και πάλι διχασμένοι, κάτι που στην τελική για άλλη μια φορά είναι τα κόμματα που εξυπηρετεί. Αντιθέτως, όλοι αυτοί, εάν έρχονταν σε ιδεολογική επαφή, εάν το πάλευαν με κοινές συνισταμένες και κοινούς στόχους, εάν δημιουργούνταν ένας ενιαίος και ενισχυμένος μη κομματικός και ανεξάρτητος μηχανισμός, τότε και το αποτέλεσμα θα ήταν πιο ευνοϊκό και η παρουσία τους στη Βουλή πιο πιθανή και ισχυρή. Το μόνο που επιτυγχάνεται επί του παρόντος είναι ο «πόλεμος» μεταξύ τους και η διάσπαση των πολιτών, πολιτική που δεκαετίες τώρα εξυπηρετούσε και θα εξυπηρετήσει για άλλη μια φορά τα κόμματα.
Ποια θα ήταν η λύση; Έστω και την υστάτη, όλοι αυτοί να αντιληφθούν την αναγκαιότητα πολιτικής σύσμιξης, συνεργασίας, με κοινό όραμα την πάταξη της σήψης, της διαφθοράς, την επίτευξη της αλλαγής, την ελπίδα, κυρίως για τους νέους μας, οι οποίοι, αν και είναι έτοιμοι όσο ποτέ άλλοτε να εγκαταλείψουν το κομματικό κατεστημένο, βρέθηκαν για ακόμη μια φορά διχασμένοι, προβληματισμένοι, απογοητευμένοι.
Άλλη λύση δεν βλέπω. Βλέπω μόνο κλασικά το ίδιο αποτέλεσμα. Την αποχή στα ύψη, μικρά έως ελάχιστα ποσοστά σε ανεξάρτητους συνδυασμούς και ποσοστά στο 20 και 18 % στους «συνήθεις υπόπτους» που όπως πάντα θα παραμυθιάζουν τον λαό ότι τάχα εξασφάλισαν ποσοστά του 50 και 45 %. Και είναι πραγματικά λυπηρό, μια ζωή δίπλα στην πηγή, μα το νερό γλυφό.
Του Μάριου Ευσταθίου