Ο πρόεδρος Κλίντον προχώρησε σε τέτοιο βαθμό ώστε να ξεστομίσει ότι κατακτούμε
το μυστικό του τρόπου με τον οποίο ο Θεός δημιούργησε τη ζωή. Και στη
συνέχεια, τι γίνεται με την ψυχή, που αποτελεί το τμήμα της ζωής με το οποίο ο
Θεός ως γνωστόν είναι συνδεδεμένος; Μήπως η ιστορία της είναι επίσης
γραμμένη στα 3 δισεκατομμύρια ειδησούλες του DNA, στην καρδιά των κυττάρων
κάθε ανθρώπου;
Η φουτουριστική προοπτική της κλωνοποίησης ανθρώπινου πλάσματος ξέθαψε από το
σκοτάδι θαμμένα ερωτήματα γύρω από το σώμα, το μυαλό και την ψυχή. Αν
εξασφαλίσουμε ένα κομμάτι από το σώμα του Αϊνστάιν, όπως μια μπούκλα από τα
μαλλιά του, και αποσπάσουμε το DNA του και το αντιγράψουμε, θα έχουμε
κλωνοποιήσει και το μυαλό του; Εντασσόμενο στο γενικότερο πλαίσιο της
υλιστικής άποψης, θα το έχουμε κάνει, καθώς ουδείς τον περασμένο αιώνα έδωσε
μια εξήγηση για τον διαχωρισμό εγκεφάλου – μυαλού.
Επεκτείνοντας αυτήν τη σκέψη, ουδείς που πιστεύει στην υλιστική πλευρά των
πραγμάτων εξήγησε ποτέ την ψυχή χωριστά από το πνεύμα. Ο Ιησούς ή ο Δαλάι
Λάμα, ο καθένας πρέπει να σκέπτεται, να νιώθει και να εκφράζει τις εκ των έσω
πνευματικές ιδέες, και όλες προϋποθέτουν την ύπαρξη μυαλού.
Έτσι η αλυσίδα συνεχίζεται ως ακολούθως: το DNA δίνει ζωή στα κύτταρα, ο
εγκέφαλος αποτελείται από κύτταρα, τα οποία δίνουν ζωή σε σκέψεις και μία
κατηγορία σκέψης είναι και η θρησκεία, η οποία εκφράζει την ψυχή. Άρα, το DNA
είναι η πηγή της ψυχής.
Οι πληροφορίες
Αν το DNA περιέχει την «ιστορία της ζωής», πρέπει να περιέχει την ψυχή. Δεν
υπάρχει αόρατο DNA που να το μέτρησε κανείς. Το γονιδίωμα είναι το ένα και
μοναδικό, το ολοκληρωμένο πακέτο.
Το DNA δεν είναι απλώς μια αλληλουχία αρχέγονων χημικών κομματιών. Ανάμεσα στα
τελευταία, υπάρχουν διαστήματα και είναι αυτό ακριβώς, τα διαστήματα μαζί με
την αλληλουχία που περιέχουν πράγματι την πληροφορία στον κώδικα της ζωής.
Το 97% του DNA όλων είναι ακίνητο και εκτός από την παροχή του παραπάνω
«διαστήματος», δεν υπηρετεί κανέναν άλλο γνωστό σκοπό. Αυτό το παράξενο
γεγονός αφήνει ένα κυριολεκτικό κενό που η βιολογία δεν μπορεί να κατανοήσει.
Ο σερ Τζον Εκλς, κορυφαίος νευρολόγος, είπε κάποτε ότι «ο Θεός είναι στο
κενό». Αναφερόταν στο κενό μεταξύ των νευρώνων στον εγκέφαλο, γιατί το
πρόβλημα τού πού να αναζητήσουμε και να βρούμε την ψυχή είχε ξεφυτρώσει
νωρίτερα. Όμως γιατί μία προσωπικότητα να βρίσκεται στα κενά μεταξύ των
νευρώνων; Διότι τα κενά χαρακτηρίζονται από ταλέντο, σχηματίζουν μοτίβα, και η
ζωή δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα απίστευτα σύνθετο κύκλωμα μοτίβων.
Ο Θεός
Όμως, αν ο Θεός μπορούσε να βρίσκεται στα κενά, και όχι στις χημικές ουσίες,
τι γίνεται τότε; Αναδύεται μια νέα αντίληψη για τη ζωή, σύμφωνα με την οποία η
διαρρύθμιση των γονιδίων μας είναι η πραγματική πηγή ζωής.
Αναλογικά, η ανείπωτη έμπνευση ενός Άμλετ δεν μπορεί να ανιχνευτεί με τη
μελέτη του μελανιού στο πρώτο χειρόγραφο. Το μελάνι πρέπει να χειραγωγηθεί από
τον Σαίξπηρ με μοναδικό τρόπο. Έτσι το DNA σας μπορεί να κωδικοποιεί κάθε
έκφραση της ψυχής σας χωρίς στην πραγματικότητα να είναι η ψυχή σας.
Αυτό είναι το σημείο όπου η επιστήμη πρέπει να εγκαταλείψει τους πλούσιους
ισχυρισμούς της για το γονιδίωμα. Μπορώ να τεμαχίσω τη μετάδοση της Πέμπτης
Συμφωνίας του Μπετόβεν σε ένα σχέδιο ηλεκτρονίων που ρέει από το ραδιόφωνό
μου. Αλλά, όσα στοιχεία κι αν συναθροίσω, δεν μου λένε τίποτα για την έμπνευση
του Μπετόβεν. Αυτό το μυστήριο κείτεται στο χάσμα, στο κενό που διαχωρίζει
κάθε κομμάτι του DNA.
Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν γίνει πλήθος διαλέξεων για την πνευματικότητα και
την επιστήμη. Όποιο κι αν είναι το θέμα, όταν αφήνεται το πεδίο ανοιχτό σε
ερωτήσεις, είναι η πνευματική αγωνία του ακροατηρίου που πλημμυρίζει τη σκηνή.
«Έχει η ζωή μου νόημα;», «Υπάρχει Θεός;», «Τί συμβαίνει μετά τον θάνατο;»,
«Ποια είναι η πηγή του κακού;», «Έχει καμία σημασία για το σύμπαν το γεγονός
ότι υπάρχω;». Ο πόλεμος μεταξύ θρησκείας και επιστήμης είναι τόσο παλιός και
φθαρμένος που προκαλεί σοκ να ανακαλύπτεις ότι η αποκρυπτογράφηση του
ανθρώπινου γονιδιώματος μπορεί στ’ αλήθεια να μας φέρει πιο κοντά στην
απάντηση αυτών των αρχέγονων ερωτημάτων.
Το μυστικό της ζωής στα κενά του κώδικα του DNA
Για έναν θριαμβεύοντα γενετιστή, το αόρατο χάσμα που διαχωρίζει τα κωδίκια του
DNA είναι ασήμαντο, τίποτα περισσότερο από κενός χώρος. Όμως η επιστήμη έχει
ήδη αποδείξει ότι η κενότητα, το κενό είναι η μήτρα της δημιουργίας. Στον
ορίζοντα του χωροχρόνου υπάρχει ένα σημείο, όπου δεν υπάρχει ούτε χώρος ούτε
χρόνος.
Τίποτα δεν υπάρχει εκεί, ούτε η πιο αμυδρή κουκκίδα ύλης ή ενέργειας. Από αυτό
το επίπεδο της φύσης προέρχεται όλη η ευφυΐα, όλη η δημιουργικότητα… Το
σύμπαν που δημιούργησε τον καθένα από εμάς είναι ακόμη μέσα μας με τη μορφή
της κωδικοποιημένης ενέργειας και πληροφορίας.
Ένα βήμα μακρύτερα με τη λογική, τα αχανή πεδία της ενέργειας και της ευφυΐας
που όλοι ενσαρκώνουμε το ολοκληρωμένο μοτίβο που γεννά όλα τα επιμέρους
πρέπει να είναι η ψυχή.
Γιατί όμως η επιστήμη στέκει σαν ο σκεπτικιστής φρουρός που θα μπορούσε να μας
αρνηθεί την ισχυροποίηση της ψυχής μας; Ειρωνικό, αλλά το μόνο που διαχωρίζει
την επιστήμη από την ψυχή είναι ο ιστός της αντίληψης.
Και είναι αυτή ακριβώς η αντίληψη που διατυπώθηκε σαφώς από τον σύγχρονο
φιλόσοφο Κεν Γουίλμπουρ: οι άνθρωποι είναι μοναδικοί διότι μπορούν να δουν με
τα μάτια της σάρκας, τα μάτια του μυαλού και τα μάτια της ψυχής.
Η επιστήμη δέχεται τα δύο πρώτα, όχι όμως και το τρίτο. Ποτέ δεν θα μάθουμε το
μυστικό της ζωής αν δεν δούμε με τα μάτια της ψυχής, όπως οι οραματιστές, οι
καλλιτέχνες, οι τρελοί και οι άγιοι.
(ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ)
