“Θα ασχολούμαστε τώρα με λίγους χώρους στάθμευσης; Έχουμε πολύ πιο σοβαρά θέματα.”
Αυτό δήλωνε το πρωί από ραδιοφώνου ο Δήμαρχος Πάφου σχετικά με τη χθεσινή απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για κατάργηση Δημόσιων χώρων στάθμευσης επί της Οδού Πάφου Χρυσάνθου και επέκταση του πεζοδρομίου. Να αναφέρω ότι το συγκεκριμένο ζήτημα συζητήθηκε για Τ Ρ Ι Τ Η Φ Ο Ρ Α ενόψει αιτήματος επιχειρηματία για να τοποθετεί τραπεζοκαθίσματα.
Συμφωνώ ότι ως Δημοτικό Συμβούλιο έχουμε πολύ πιο σοβαρά θέματα να μας απασχολήσουν όπως ο συμπληρωματικός προϋπολογισμός που θα έπρεπε να αποσταλεί μέχρι τέλος Ιουλίου στο Υπουργείο Οικονομικών και ακόμα δεν έχει καν συζητηθεί, ή η πορεία των έργων που εκτελούνται και πολλά άλλα.
Αντί τούτου όμως, ο Δήμαρχος Πάφου επέλεξε να θέσει για 3η φορά το συγκεκριμένο θέμα. Αφού απορρίφθηκε η πρόταση πριν 2 Ολομέλειες του ΔΣ, το θέμα επανήλθε (προς τι αυτή η εμμονή;) στην προηγούμενη Ολομέλεια κατά την επικύρωση των πρακτικών και τέλος το ενέταξε στη Ημερήσια Διάταξη της χθεσινής Ολομέλειας.
Απασχόλησε δηλαδή ένα τόσο «ασήμαντο» θέμα 3 φορές(!!!) το Δημοτικό Συμβούλιο. Τέτοιες τακτικές ήταν που ανάγκασαν προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο να αποφασίσει ότι ένα θέμα δεν μπορεί να ξανασυζητηθεί αν δεν παρέλθουν 6 μήνες. Δυστυχώς όμως φαίνεται ότι αυτά που κακίζαμε τώρα τα αντιγράφουμε.
Σε ερώτημά μου γιατί να επανέλθει το ζήτημα, η απάντηση που έλαβα ήταν ότι όταν ένα θέμα λάβει οριακή πλειοψηφία και διαφανεί ότι κάποια μέλη του ΔΣ έχουν διαφοροποιηθεί ή απουσίαζαν και με την ψήφο τους μπορεί να τροποποιηθεί η απόφαση τότε θα επανέρχεται. Παρόλο που η απάντηση δεν είναι πειστική (αφού αρκετά θέματα εγκρίνονται οριακά) η χθεσινή ψηφοφορία έληξε με 9 ψήφους Υπέρ της κατάργησης των Δημόσιων Χώρων Στάθμευσης, 9 ψήφους Εναντίον και 2 ψήφους Υπέρ της πρότασης για πεζοδρομοποίηση της Οδού. Η κατάργηση των ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ εγκρίθηκε δηλαδή ούτε καν οριακά, με την νικώσα ψήφο του Δημάρχου. Και όλα αυτά ενώ απουσίαζε συνάδελφος Δημοτικός Σύμβουλος που είχε ήδη ταχτεί εναντίον της κατάργησης των Χώρων Στάθμευσης. Χωρίς κανένα ουσιαστικό επιχείρημα παρά μόνο να εξυπηρετηθεί μια συγκεκριμένη επιχείρηση.
Ο αυτονόητος σεβασμός σε ένα σώμα 21 ατόμων, αλλά και σε όσους επηρεάζονται από μια τέτοια απόφαση επιβάλει την οριστική λήξη του ζητήματος όταν το Δημοτικό Συμβούλιο θα βρίσκεται σε απαρτία. Αντί τούτου, σήμερα το πρωί στις 07:00 (!!!) ο εργολάβος ήταν επί τόπου για να εκτελέσει την χθεσινή απόφαση, προτού καν επικυρωθούν και τα πρακτικά της χθεσινής συνεδρίας. Δημιουργούνται δηλαδή τετελεσμένα, σε αντίθεση με τα όσα συζητήθηκαν χθες.
Για ένα τόσο «ασήμαντο» ζήτημα προς τι η τόση βιασύνη; Να θυμίσω ότι όταν ολοκληρώθηκε το Έργο του Εμπορικού Κέντρου δεκάδες καταστήματα δεν είχαν προσβάσεις. Πέρασαν χρόνια μέχρι να εκτελεστεί εκείνη η απόφαση. Να θυμίσω επίσης την απόφαση για διάνοιξη της Οδού Ρέμνου (μεταξύ κτιρίων Επαρχιακής Διοίκησης που ενώνει την Πυγμαλίωνος με Νικοδήμου Μυλωνά) που το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε κατά την 3η Ολομέλειά του (2017) να καταργηθεί από πεζόδρομο και να διακινούνται οχήματα που μέχρι σήμερα παραμένει στα αζήτητα.
Το ζήτημα βέβαια δεν είναι –μόνο- το θέμα της κατάργησης των Χώρων Στάθμευσης. Πέραν του ότι καμία σοβαρή επιχειρηματολογία δεν μπορεί να υποστηρίξει μια τέτοια απόφαση. Σε άμεση σχέση με ένα έργο ορισμένων χιλιομέτρων πεζοδρομημένης περιοχής, ποια ήταν η επιτακτική ανάγκη της συγκεκριμένης απόφασης; Πώς θα χειριστούμε ανάλογα αιτήματα άλλων επιχειρηματιών χωρίς το ΔΣ να είναι ανακόλουθο;
Το βασικό ζήτημα που προκύπτει είναι και οι ίδιες οι διαδικασίες, ο σεβασμός στο ΔΣ και η αξιοπιστία μας ως Τοπική Αρχή. Το έχουμε ζήσει και στην απόφαση για τον Ναό στο Δημόσιο Κήπο, και για το θέμα του Νομικού Συμβούλου του Δήμου (κατ’ επανάληψη), το ζήσαμε και γι’αυτό το «ασήμαντο» θέμα. Δεν μπορεί ένα θέμα να τίθεται διαρκώς προς ψήφιση μέχρι να «βολέψουν» οι ψήφοι για να επιτευχθεί το επιθυμητό για κάποιους αποτέλεσμα. Δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, είναι στάση και αντίληψη. Σε άλλο θέμα στην χθεσινή συνεδρία που αφορούσε τη διαδικασία πρόσληψης 2 Υπαλλήλων ορισμένου χρόνου για τις ανάγκες Smart City, ενώ η εισήγηση ήταν να γίνουν οι προσλήψεις από επιτροπή αποτελούμενοι από υπηρεσιακούς και τον Δήμαρχο, έθεσα αντιπρόταση οι προσλήψεις να γίνουν από το Δημοτικό Συμβούλιο όπως αντίστοιχα συμβαίνει και στις προσλήψεις μόνιμων θέσεων. Ενώ οι προτάσεις τέθηκαν προς ψηφοφορία και εγκρίθηκε η εισήγησή μου, με πρόφαση Δημοτικής Ομάδας ότι δεν πρόλαβε να τοποθετηθεί (αφού ολοκληρώθηκε η ψηφοφορία) το θέμα τέθηκε εκ νέου σε ψηφοφορία με διαφορά λίγων λεπτών για να αντιστραφεί το αποτέλεσμα. Δεν είναι ζήτημα λοιπόν –μόνο- του εάν είναι ορθή ή λανθασμένη η συγκεκριμένη απόφαση, δεν είναι ζήτημα –μόνο- με ποια κριτήρια ψηφίζουμε ως ΔΣ, είναι τεράστιο ζήτημα και πώς αντιλαμβάνεται ο κάθε ένας και η κάθε μια από εμάς τον ρόλο μας ως εκλελεγμένοι, και πώς διαφυλάττουμε την αξιοπιστία του Δήμου Πάφου.
Στη αγνότερη μορφή της Δημοκρατίας οι ψήφοι δεν μετρώνται (μόνο), ζυγίζονται. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα έπρεπε και πρέπει να αποτελεί την αγνότερη μορφή της Δημοκρατίας, την πιο άμεση αλλά και την πιο ουσιαστική. Ως Δήμος Πάφου και ως Δημοτικό Συμβούλιο έχουμε μια ξεκάθαρη αποστολή, να υπηρετούμε τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της πόλης μας. Και αυτό οφείλουμε να το υπηρετούμε όχι μόνο μέσω των ορθών αποφάσεων αλλά και μέσω των ορθών διαδικασιών. Ιδιαίτερα δε τώρα, που οι όροι εντολής μας έχουν ανανεωθεί για ακόμη μισή θητεία αυτό αποκτά περισσότερη σημασία.
