Όλοι αναγνωρίζουμε ότι ο δρόμος Πάφου-Πόλης Χρυσοχούς είναι υπερτοπικής σημασίας έργο
που έχει δρομολογηθεί εδώ και 30 χρόνια. Ο δρόμος συνιστά ένα πολύ ισχυρό αναπτυξιακό
project, καθώς όλοι βλέπαμε ότι το υφιστάμενο οδικό δίκτυο δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις
ανάγκες του σημερινού κυκλοφοριακού φορτίου. Ολοφάνερα η κατασκευή του δίνει αναπτυξιακή
ώθηση στην Πόλη Χρυσοχούς, στις γύρω περιοχές, καθώς και στις γύρω κοινότητες.
Εξαιτίας του κόστους υλοποίησής του, το έργο χωρίστηκε γεωγραφικά σε δύο φάσεις: Φάση Α,
Αγία Μαρινούδα – Στρουμπί, Φάση Β, Στρουμπί-Πόλη Χρυσοχούς. Το συμβόλαιο ξεκίνησε το
2021 με το κόστος στα 73 εκ. ευρώ για δρόμο με 2 λωρίδες -αντί 4 λωριδών που προέβλεπε ο
αρχικός σχεδιασμός – και με ημερομηνία αποπεράτωσης τον Δεκέμβριο του 2024. Σήμερα το
συμβόλαιο έφτασε στο 30% της υλοποίησής του με τον εργολάβο να διεκδικεί επιπλέον 22εκ.
ευρώ με παράταση για άλλους 33 μήνες!
Οι εξελίξεις αυτές είναι πολύ ανησυχητικές. Δυστυχώς, με βάση την πρακτική που βλέπουμε,
τίποτα δεν μάς βεβαιώνει σε ποιο βαθμό και πότε θα τηρηθεί και η όποια νέα συμφωνία. Μια
γενική θεώρηση των πραγμάτων οδηγεί στο συμπέρασμα πως στα μεγάλα τεχνικά έργα
βλέπουμε το ένα αδιέξοδο πάνω στο άλλο. Αυτό συνέβη για παράδειγμα, με το δρόμο
Ακρούντας-Διερώνας με τριάμιση χρόνια καθυστέρηση, το δρόμο Λεμεσού- Σαϊττά με ένα χρόνο
καθυστέρηση, τον περιμετρικό Λευκωσίας, το δρόμο από την Δερύνεια στην Σωτήρα, τον δρόμο
Αστρομερίτη. Μεγάλη αποτυχία είχαμε και στη Λάρνακα με την «Κίτιον», αλλά και με το
τερματικό στο Βασιλικό.
Δεν χρειάζεται να είμαστε ειδικοί για να φτάσουμε στο συμπέρασμα ότι κάτι στραβό συμβαίνει
και τα μεγάλα έργα δεν προχωρούν, ενώ όταν προχωρούν δεν θα τελειώσουν παρά μόνο με
χίλια προβλήματα, επιπρόσθετο κόστος και σοβαρές καθυστερήσεις.
Χρειάζεται να προβληματιστούμε για τις διαδικασίες επιλογής των εταιρειών που αναλαμβάνουν
την εκτέλεση των έργων. Πρέπει να εξετάσουμε πώς θα εμπλουτίσουμε τα κριτήρια ώστε να
φτάσουμε σε καλύτερες πρακτικές.
Το κράτος χρειάζεται να αναθεωρήσει τον τρόπο σχεδιασμού, προσφοροδότησης και εκτέλεσης
έργων αφού η πεπατημένη οδός είναι αποτυχημένη. Να αντλήσουμε τεχνογνωσία και καλές
πρακτικές, ώστε κριτήριο να μην είναι μόνο η χαμηλότερη προσφορά, αλλά και άλλα ποιοτικά
κριτήρια που θα εγγυούνται την ομαλή εκτέλεση των έργων.
Του Βαλεντίνου Φακοντή, βουλευτή ΑΚΕΛ Πάφου