Η ΜΑΓΙΚΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 80
Θυμάστε όσοι τις έχετε ζήσει τις μαγικές μέρες και νύχτες της δεκαετίας του 80?
Εκείνη την μοναδική δεκαετία ότι άκουγες και ότι έβλεπες, ένοιωθες ένα ξεχωριστό συναίσθημα.
Ένιωθες σαν να βρίσκεσαι σε έναν ιδεατό κόσμο που έλαμπε από φως.
Οι συναναστροφές είχαν χρώμα και υπήρχε πάθος, πολύ πάθος.
Ο κόσμος χαιρόταν με τη ψυχή του και είχε τη βεβαιότητα ότι το μέλλον θα είναι λαμπρό για τον ίδιο και τη χώρα.
Πολύ χορός , τραγούδι , γλέντι , κέφι , συζήτηση και γέλιο.
Οι άνθρωποι ήταν ζωντανοί και δραστήριοι.
Η ψυχή τους είχε ενέργεια.
Αγωνίζονταν με όλες τους τις δυνάμεις για να χτίσουν ένα καλύτερο αύριο.
Ονειρεύονταν και ερωτεύονταν αληθινά.
Πίστευαν σε ιδεολογίες και πολιτικά οράματα.
Πάλευαν για τις αξίες τους και τα ιδανικά τους.
Ακολουθούσαν την επιθυμία της ψυχής τους και όπου τους βγάλει.
Προσπαθούσαν κάθε μέρα να ξεπεράσουν τον εαυτό τους στις τρέλες και τα κατορθώματα.
Ένα ξέφρενο πανηγύρι που δεν τελείωνε και δεν το χόρταινες ποτέ.
Μια δεκαετία που ο Δαβίδ μπορούσε να κερδίσει το Γολιάθ, που ο μικρός και ο αδύναμος μπορούσε να ταπεινώσει τον μεγάλο και τον ισχυρό.
Μια δεκαετία που ζούσες την κάθε στιγμή και κάθε στιγμή ήταν καλύτερη από την προηγούμενη.
Αχ πως κατακτήσαμε έτσι.
Να ζούμε ως άρρωστοι σε μια μίζερη και άχρωμη εποχή.
Να έχουμε χάσει τον αυθορμητισμό μας και να λειτουργούμε ως ζόμπι και ως βρικόλακες που αναζητούν κάποιον να δαγκώσουν και να του ρουφήξουν το αίμα.
Εύχομαι μια μέρα να συνέλθουμε από το κώμα του υλισμού και να νοιώσουμε ξανά ζωντανοί και χαρούμενοι.
Εύχομαι σύντομα να ξυπνήσουμε από το λήθαργο.
Πέτρος Μηνά
