Από το Μάρτη του 2020 ζούμε στο ρυθμό της πανδημίας του κορωνοϊού. Και αυτή η πανδημία έχει περάσει από διάφορες φάσεις. Τόσο στην Κύπρο όσο και στο Παγκόσμιο. 1,5 χρόνο μετά, και όμως. Δεν γνωρίζουμε που βαδίζουμε.
Προτού όμως δούμε το κατά πόσο οι ανησυχίες των ανεμβολίαστων είναι δικαιολογημένες, θεωρώ ορθό να παραθέσω τη δική μου θέση. Προσωπικά δηλώνω άθεος, πλην όμως σέβομαι το δικαίωμα του οποιουδήποτε πολίτη να πιστεύει στη δική του θρησκεία. Την ίδια στιγμή, θεωρώ ότι η ιατρική έχει παίξει σημαντικό ρόλο τόσο στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων, όσο και στην επέκταση του προσδόκιμου ζωής. Ως εκ τούτου, εάν είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να λαμβάνουμε πάντοτε υπόψιν μας, είναι οι απόψεις των ειδικών. Στην προκειμένη των γιατρών.
Ερχόμενοι στα δικά μας, αξίζει να σημειωθεί ότι η όλη στάση που το Κυπριακό κράτος τήρησε από την αρχή της πανδημίας μέχρι και σήμερα είναι το ολιγότερο που μπορεί να λεχθεί, αλλοπρόσαλλη.
Σε πρώτη φάση, με την ανακοίνωση των αριθμό κρουσμάτων ή/και θανάτων, πολύ ορθά το κράτος ανακοίνωνε και κατά πόσο οι νεκροί είχαν υποκείμενα νοσήματα. Αργότερα, για ¨άγνωστους¨ λόγους, το κράτος αποφάσισε να μην ανακοινώνει κατά πόσο οι νεκροί είχαν υποκείμενα νοσήματα.
Στη συνέχεια, και ενώ άρχισαν οι εμβολιασμοί, και ενώ πολύ ορθά στον αριθμό των κρουσμάτων ανακοινωνόταν και κατά πόσο υπήρχαν κρούσματα μεταξύ των εμβολιασμένων, και πάλιν για ¨άγνωστους¨ λόγους, το κράτος αποφάσισε να μην ανακοινώνει κατά πόσο μεταξύ των κρουσμάτων υπήρχαν και εμβολιασμένοι. Και τι επικαλέστηκε; Τα προσωπικά δεδομένα. Ωσάν αυτοί που απεβίωσαν να μπορούν να αποταθούν στα Δικαστήρια για παραβίαση των δικαιωμάτων τους. Από την άλλη, η ανακοίνωση του αριθμού των ατόμων με υποκείμενα νοσήματα ή κατά πόσο ήταν εμβολιασμένοι, ποια προσωπικά δεδομένα θα παραβίαζε από τη στιγμή που τα πρόσωπα αυτά δεν θα μπορούσαν να ταυτοποιηθούν; Αλλά και ποια εξήγηση … ποια λογική εξήγηση … μπορεί να δοθεί ως προς την αλλαγή στάσης του κράτους ως προς την παραβίαση των προσωπικών δεδομένων τη στιγμή που καμία τροποποίηση της νομοθεσίας δεν μεσολάβησε;
Παράλληλα, είχε ξεκινήσει μια μεγάλη καμπάνια για εμβολιασμό του πληθυσμού. Στην προσπάθεια αυτή συμμετείχαν και τα ΜΜΕ (στη συντριπτική τους πλειοψηφία) τα οποία ενώ ως όφειλαν είχαν καθήκον να προβάλουν και τις 2 απόψεις, επέλεγαν να προβάλουν μόνο τη θέση υπέρ των εμβολιασμών. Κάποια μάλιστα από αυτά (ΜΜΕ) περηφανεύονταν για τη μεροληπτική τους αυτή στάση, δηλώνοντας ότι δεν θα προέβαλαν την αντίθεση άποψη. Βεβαίως εδώ παρεμβαίνει ο πολύ γνωστός Άγγλος δημοσιογράφος Jeremy Paxman όπου κάποτε είπε ότι ¨Η υγιής δημοκρατία είναι η καλά πληροφορημένη δημοκρατία.¨ Και προφανώς αυτά τα ΜΜΕ δεν τα απασχολεί ούτε εάν έχουμε καλά πληροφορημένη δημοκρατία, ούτε εάν έχουμε υγιή δημοκρατία. Και είναι περήφανα γι’ αυτό.
Ενώ λοιπόν το εμβολιαστικό πρόγραμμα είχε αρχίσει σιγά – σιγά να υλοποιείται από το Δεκέμβρη του 2020, ξαφνικά εμφανίστηκαν τα rapid test. Τα οποία στη συνέχεια πήραν την μορφή προϊόντος μαζικής παραγωγής. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι σε ορισμένες περιπτώσεις αυτά ξεπέρασαν τις 100 χιλλιάδες ημερησίως. Με μεγάλο οικονομικό όφελος για κάποιους. Βεβαίως μαζί με τα rapid test υπήρχαν και κάποια παρατράγουδα. Ναι Ναι. Αρκετά πρόσωπα τα οποία δεν είχαν καν κάνει rapid test, λάμβαναν μηνύματα στο κινητό τους ως προς το αποτέλεσμα της εξέτασης … την οποία ουδέποτε έκαναν. Ούτε και αυτό φαίνεται να απασχόλησε στα σοβαρά το κράτος.
Πριν έρθουμε στο θέμα των εμβολίων, αξίζει να αναφερθεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία των όλων όσων νόσησαν με κορωνοϊό, έχουν αποθεραπευτεί χωρίς τη χρήση εμβολίου. Αυτό από μόνο του υποδηλώνει ότι η ιατρική έχει στα χέρια της τόσο την ικανότητα όσο και τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει το πρόβλημα χωρίς τη χρήση εμβολίου.
Από την άλλη, ακόμα και οι ίδιες οι εταιρείες παρασκευής των εμβολίων, δεν εγγυούνται ούτε την προστασία από τον κορωνοϊό ούτε το ενδεχόμενο παρενεργειών. Άμεσων ή μελλοντικών. Και αυτό αποδεικνύεται και στην πράξη, όπου πλέον το κράτος παραδέχεται ότι τα εμβόλια δεν προστατεύουν πλήρως τους εμβολιασμένους, αλλά ούτε και μπορούν να αποτρέψουν τη μετάδοση του ιού από εμβολιασμένο σε άλλο πρόσωπο. Εμβολιασμένο ή μη.
Αντιλαμβανόμενη η Ευρωπαϊκή Ένωση τον κίνδυνο διαχωρισμού μεταξύ εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων, εξέδωσε στις 14-06-2021 τον Κανονισμό ΕΕ 953/2021. Ειδικά δε η παράγραφος 36, απαγορεύει πάσης φύσεως διάκριση μεταξύ εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων. Αντί λοιπόν το κράτος μας να σεβαστεί τον Κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οποίας η Κύπρος είναι μέλος, ενέτεινε την πίεση προς τους πολίτες για να εμβολιαστούν. Αντί να προχωρήσει με καμπάνια διαφώτισης και να προσπαθήσει με επιχειρήματα να πείσει αυτούς που αρνούνται να εμβολιαστούν, ανέσυρε από τη φαρέτρα της το μαστίγιο και το καρότο. Τιμωρώντας από τη μία αυτούς που αρνούνται να εμβολιαστούν, και επιβραβεύοντας την ίδια στιγμή αυτούς που αποφάσισαν να εμβολιαστούν. Προσέξτε. Δεν έγινε καμία προσπάθεια διαφώτισης. Έγινε προσπάθεια επιβολής. Όπως σε 1 κλασσικό δικτατορικό καθεστώς. Αναπόφευκτα, στριφογυρίζει στο μυαλό μου αυτό που είπε κάποτε ο Henry Louis Mencken ¨Όποτε ο «Α» προσπαθεί να επιβάλει με νόμο τις ηθικές του απόψεις στον «Β», ο «Α» είναι κατά πάσα πιθανότητα απατεώνας.¨
Και εδώ είναι που βρίσκεται και η ουσία του προβλήματος. Όχι. Ουδέποτε ήμουν ενάντια στην επιστήμη. Ουδέποτε απέκλεισα το ενδεχόμενο να αναθεωρήσω ως προς το θέμα των εμβολιασμών. Πλην όμως, η όλη στάση του Κυπριακού κράτους από την αρχή της πανδημίας, όχι μόνο δεν έχει κάμψει τις αρχικές μου αμφιβολίες, αλλά τουναντίον τις έχει εντείνει. Η όλη προσπάθεια συσκότισης αλλά και η τιμωρία όλων όσων εξακολουθούν να ψάχνουν και να προβληματίζονται, με την παράλληλη ¨επιβράβευση¨ των όσων αποφάσισαν να αλλάξουν στάση και να εμβολιαστούν, με προβληματίζει. Όπως και δισεκατομμύρια κόσμο.
Βεβαίως, υπάρχει και το ρητορικό ερώτημα: Τι ποσοστό του πληθυσμού θα ζητούσε να εμβολιαστεί εάν αυτό ήταν προαιρετικό; Πόσο; 10%; Προσωπικά πολύ αμφιβάλλω εάν θα ήταν καν τόσο. Γιατί άραγε; Προβληματίστηκε καθόλου το κράτος γιατί αδυνατεί να πείσει; Ή μήπως ο διάλογος και η ανταλλαγή επιχειρημάτων δεν είναι κάτι που το απασχολεί;
Κλείνοντας, αυτό που προκύπτει ως το πλέον ανησυχητικό μέσω των χειρισμών που έγιναν, είναι ότι όταν τα επιχειρήματα του κράτους δεν πείθουν για τις θέσεις του, τα επιβάλλει. Χρησιμοποιώντας το μαστίγιο και το καρότο. Γιατί όπως είπε κάποτε ο Curzio Malaparte ¨Ολοκληρωτικό καθεστώς είναι το καθεστώς εκείνο όπου ότι δεν απαγορεύεται είναι υποχρεωτικό.¨ Εμείς; Απλά ελπίζουμε να περιοριστεί μόνο στο ζήτημα του κορωνοϊού. Αλλιώς; Αλλιώς κινδυνεύει το ίδιο το πολίτευμα της Δημοκρατίας. Ας το σταματήσουμε εδώ.
Σ. Ζαννούπας
13-07-2021
