Τίποτα δεν με εκπλήσσει πια!!
Περισσότερο θλίβομαι ακούγοντας την είδηση ότι 8 χρονο παιδί, τραυματίστηκε πολύ σοβαρά μετά απο καβγά που προέκυψε την ώρα του σχολικού διαλείμματος, τρέχοντας μαζί με άλλα παιδιά να βοηθήσουν φιλο τους κι αφού προηγήθηκε επεισόδιο εκφοβισμού / bullying, απο ομάδα άλλων παιδιών. Δλδ ΕΛΕΟΣ πιον!!!
Πρέπει όλοι μηδενός εξαιρουμένου να αντιληφθούμε μερικά πραγματάκια…..
….Απο τη στιγμή που κάποιος αποφασίζει οτι θα φέρει σε αυτον τον…. μάταιο κόσμο παιδί έχει τη μεγίστη υποχρέωση και καθήκον να αγαπήσει πραγματικά το παιδι του! Αγαπώντας πραγματικά το παιδί του δεν υπάρχει πιθανότητα να το παραμελήσει. Θα βάλει στην άκρη τα …εγω του και τα θέλω του.
Αγαπώντας το, θα είναι κοντά του για να το καθοδηγήσει, να του συμπαρασταθεί, να το ενδυναμώσει σωματικά και κυρίως ψυχικά.
Ο κάθε γονιός έχει υποχρέωση να το βοηθήσει να σταθεί στα δικα του πόδια, να ακολουθήσει τα δικα του όνειρα, να χαράξει τη δική του πορεία.
Και μέσα σε όλα αυτά θα έρθει το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί του που θα ΠΡΕΠΕΙ να στηρίξουν το παιδί να αγαπήσει τον εαυτό του, να χαίρεται την παιδικότητα του και να απολαμβάνει τη μαθητική του ζωή.
Ιδανικα το σχολειο Οφείλει να του δώσει όλα εκείνα τα εφόδια που θα το κάνουν ικανό και δυνατό να ανοίξει τα φτερά του και μαζί με την οικογένεια να συνεργαστούν για να επιτευχθούν οι προσωπικοί στόχοι καθε παιδιού.
Ταπεινή μου άποψη είναι πως ΟΛΟΙ οι γονείς θα έπρεπε εδώ και παρα πολλά χρόνια, ( μιας και οι συνθήκες ζωής έχουν αλλάξει δραματικά) υποχρεωτικά να παρακολουθούν μαθήματα γονεϊκής στήριξης και συμπεριφοράς. Θα έπρεπε να έχουν βοήθεια επίλυσης οποιωνδήποτε θεμάτων, αποριών, ερωτήσεων και διαχείρισης καταστάσεων που προκύπτουν μεσα από αυτον τον σπουδαίο και σημαντικότατο ρόλο.
Όταν οι γονείς αναγκαστούν να έρθουν αντιμέτωποι με σοβαρές “συνέπειες” παραμέλησης των υποχρεώσεων τους απέναντι στο παιδι τους ίσως τότε δούμε καλύτερες μέρες.
Και γιατί αναφέρομαι ειδικότερα στους γονείς και στην οικογένεια?
Γιατί η εμπειρία μου στα σχολεία όλα αυτά τα χρόνια αποδεικνύει ότι παιδιά που προοδεύουν, ανθίζουν, που μεγαλώνουν ομορφα και ισορροπημένα είναι παιδιά που προέρχονται απο …. υγιείς οικογένειες.
Ένα σχολείο ή ενας εκπαιδευτικός δεν μπορει να ανοίξει λεωφόρους.Σίγουρα όμως ανοίγει δρόμους αλλά κι αυτοι δεν είναι αρκετοί.
Χρυσταλλα Boni
Εκπαιδευτικος